Τον Ιούνιο του 1965, οι
Rolling Stones κατάφεραν να ανέβουν στην πρώτη θέση των αμερικανικών charts, με
το τραγούδι Satisfaction.
Στην Αγγλία, όμως, η διαχρονική επιτυχία ακουγόταν
μόνο στα πειρατικά ραδιόφωνα, καθώς οι στίχοι του είχαν κριθεί προκλητικοί,
επειδή είχαν σεξουαλικά υπονοούμενα.
Η φράση «δεν βρίσκω ικανοποίηση», εκείνη
την εποχή, ακουγόταν βαριά, ενώ η λογοκρισία, όπως σε όλο τον κόσμο, ήταν
ακατανόητη και πολλές φορές απλά ανόητη.
Τελικά, το τραγούδι κυκλοφόρησε και
στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Αύγουστο του
1965 και ήταν το 4ο κατά σειρά τραγούδι που ανέβηκε στην κορυφή.
Σήμερα,
κατατάσσεται ως δεύτερο στη λίστα με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.
Η έμπνευση για τους στίχους ανήκε στον κιθαρίστα Κιθ Ρίτσαρντς και αυτό είναι
αξιοσημείωτο, γιατί συνήθως τους στίχους τους έγραφε ο Τζάγκερ.
«Την περίοδο
που το έγραψα, έμενα στην περιοχή Σεν Τζονς Γουντς. Άλλαζα συνέχεια γκόμενες
και ίσως αυτό επηρέασε το ύφος του τραγουδιού.
Έγραψα το Satisfaction στον
ύπνο μου. Το ονειρεύτηκα. Δεν θα είχα ιδέα ότι το σκέφτηκα, αλλά ευτυχώς, δίπλα
μου, υπήρχε ένα μικρό κασετοφωνάκι.
Το περίεργο ήταν, όταν ξύπνησα το πρωί και
κοίταξα το κασετοφωνάκι και είδα πως η κασέτα είχε τελειώσει.
Πάτησα το rewind
και ακούστηκε το Satisfaction. Θυμάμαι πως το είχα παίξει σε ακουστική κιθάρα.
Θυμάμαι επίσης, ότι η κασέτα είχε το τραγούδι και μετά σαράντα λεπτά ροχαλητό.
Ήταν μόνο ο σκελετός του κομματιού.
Τον έγραψα και μετά με πήρε ο ύπνος, χωρίς
να πατήσω στοπ».
Για τον Μικ Τζάγκερ το τραγούδι αυτό ήταν καθοριστικό. «Με
αυτό γίναμε οι πραγματικοί Rolling Stones. Πάψαμε να είμαστε άλλη μία μπάντα
και γίναμε ένα τεράστιο συγκρότημα. Είχε ένα πολύ ελκυστικό τίτλο και ένα
πρωτότυπο ήχο κιθάρας.
Ήταν ένα τραγούδι μέσα στο πνεύμα της εποχής». Η
εισαγωγή με το περίφημο ριφάκι έγιναν το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος και
χαρακτήρισε τον ήχο τους.
Τουλάχιστον καλλιτεχνικά,
πιο ικανοποιημένοι δε γίνεται…...