Αν και είναι μόλις 36 ετών θεωρείται μια από τις πιο επιτυχημένες γυναίκες δικηγόρους παγκοσμίως, σίγουρα δε η πιο διάσημη εδώ και ένα χρόνο, όσο διαρκεί περίπου η σχέση της με τον σούπερ σταρ του Hollywood Τζορτζ Κλούνεϊ.
Η Αμάλ Αλαμουντίν γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1978 στη Βυρηττό του Λιβάνου και μετακόμισε στη Βρετανία με τους γονείς της όταν ήταν 2 ετών, λόγω της έναρξης του εμφυλίου πολέμου στη χώρα. Ο πατέρας της, Ράμζι είναι καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυττού και κατάγεται από επιφανή οικογένεια δρούζων του Λιβάνου. Η μητέρα της Μπάρια, μουσουλμάνα σουνίτισσα από την Τρίπολη του Λιβάνου, είναι ανταποκρίτρια στην αραβική εφημερίδα «Al Hayat» και εμφανίζεται ως ειδική αναλύτρια σε τηλεοπτικές εκπομπές για τα θέματα της Μέσης Ανατολής.
Ηταν και θέμα... DNA λοιπόν η υψηλή εκπαίδευση που έλαβε η Αμάλ, η οποία σπούδασε νομική στην Οξφόρδη και ακολούθως έκανε το μεταπτυχιακό της στη Νέα Υόρκη. Στην αμερικανική μητρόπολη έκανε και την πρακτική της, ξεκινώντας εκεί την επαγγελματική σταδιοδρομία της στο ξακουστό δικηγορικό γραφείο «Sullivan & Cromwell».
Η ανέλιξη της στους δικηγορικούς κύκλους ήταν ραγδαία, μετά τη θητεία της ως ειδικευόμενη για τη νυν Ανώτατη Δικαστή Σόνια Σοτομαγιόρ, εργάστηκε μεταξύ άλλων στο γραφείο της εισαγγελίας στο Ειδικό Δικαστήριο του ΟΗΕ για το Λίβανο και στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία. Το 2010 επέστρεψε στη Βρετανία πιάνοντας δουλειά στη διάσημη λονδρέζικη νομική φίρμα «Doughty Street Chambers». Ενα χρόνο αργότερα ξεκίνησε να εκπροσωπεί τον Τζούλιαν Ασάνζ (Julian Assange) ιδρυτή του WikiLeaks κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να εκδοθεί στη Σουηδία.
Εχει αναλάβει πολλές υποθέσεις των Ηνωμένων Εθνών, διατελώντας και σύμβουλος του πρώην Γενικού Γραμματέα των Η.Ε., Κόφι Ανάν στη Συρία, ενώ υπήρξε εκπρόσωπος της πρώην πρωθυπουργό της Ουκρανίας, Γιούλια Τιμοσένκο. Τον περασμένο Αύγουστο το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ είχε ανακοινώσει ότι η Αμάλ Αλαμουντίν θα είναι μέλος μιας τριμερούς επιτροπής που θα εξετάσει πιθανές παραβιάσεις από την πλευρά του Ισραήλ, στην διάρκεια της επιχείρησής του κατά της Χαμάς. Μερικές ώρες αργότερα όμως, η δικηγόρος αρνήθηκε δια μέσω του εκπροσώπου του συζύγου της τη θέση, επικαλούμενη φόρτο εργασίας.
Σήμερα η νεόνυμφη κυρία Κλούνεϊ, η οποία μιλάει αραβικά, αγγλικά και γαλλικά, αναγνωρίζεται ως μία από τις καλύτερα καταρτισμένες δικηγόρους παγκοσμίως σε θέματα που αφορούν τη διεθνή νομοθεσία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την έκδοση κρατουμένων. Πώς προέκυψε όμως να ταυτιστεί με τα ελληνικά συμφέροντα στο θέμα διεκδίκησης των Μαρμάρων του Παρθενώνα;
Ετυχε ή… πέτυχε;
Το χρονικό της δικαστικής διερεύνησης
Η ιστορία ξεκινάει τον Ιούνιο του 2009, λίγες ημέρες πριν από τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης. Κατά τη διάρκεια ξενάγησης – πρόβας στο νεότευκτο χώρο ο τότε υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς γνωρίστηκε με τον Αυστραλό Ντέιβιντ Χιλ, τον αρχαιολόγο που προεδρεύει του παγκόσμιου συνδέσμου για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Οι δύο άνδρες είχαν καθίσει σε μια γωνιά και ο κ. Χιλ τού είχε εκμυστηρευτεί τις σκέψεις του για μια πιο ενεργητική δικαστική διεκδίκηση των "κλοπιμαίων" από το λόρδο Ελγειν.
Ο κ. Σαμαράς είχε δείξει τότε έντονο ενδιαφέρον και του είχε ζητήσει να συναντηθούν ξανά, οι εκλογές όμως ανέβαλαν το νέο ραντεβού. Η συνέχεια δόθηκε το Φεβρουάριο του 2011. Τότε ο Αυστραλός αρχαιολόγος ήταν πια πεπεισμένος πως η δικαστική οδός στη διεκδίκηση είναι μονόδρομος για την Ελλάδα. Απευθύνθηκε στον Νόρμαν Πάλμερ, έναν δικηγόρο διάσημο για την ενασχόλησή του με υποθέσεις πολιτιστικής κληρονομιάς, και του ζήτησε μία προσωπική χάρη: να διερευνήσει τις νομικές επιλογές που θα είχε η Ελλάδα στην περίπτωση που αποφάσιζε να διεκδικήσει δικαστικά τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Οι δύο άνδρες είχαν γνωριστεί σε ένα συνέδριο στην Αθήνα, κράτησαν επαφή και έτσι ο κ. Χιλ μάθαινε από πρώτο χέρι λεπτομέρειες για υποθέσεις τις οποίες είχε φέρει εις πέρας με επιτυχία ο κ. Πάλμερ, όπως π.χ. ο επαναπατρισμός των λειψάνων της φυλής των Αβορίγινων στην Αυστραλία από το Mουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.
Ο κ. Πάλμερ δέχτηκε και ζήτησε τη βοήθεια ενός άλλου δικηγόρου, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στη δύσκολη υπόθεση επαναπατρισμού στην Αυστραλία, του κ. Τζόφρι Ρόμπερτσον, γνωστού για τις σημαντικές διεθνείς υποθέσεις που έχει κατά καιρούς αναλάβει το δικηγορικό του γραφείο – ένα από τα μεγαλύτερα του Λονδίνου. Σωστά… φανταστήκατε, πρόκειται για το γραφείο όπου εργάζεται η Αμάλ, της οποίας προϊστάμενος είναι ο Ρόμπερτσον.
Οι δύο επιφανείς δικηγόροι με τρεις ακόμα συνεργάτες τους έκαναν φύλλο και φτερό τη βρετανική νομοθεσία αλλά και τα διαφορετικά δικαστήρια στα οποία θα μπορούσε να προσφύγει η Ελλάδα και συνέταξαν ένα νομικό σημείωμα με προτάσεις. Μία από τις πέντε υπογραφές στη δέκατη και τελευταία σελίδα του σημειώματος ήταν της Αμάλ Αλαμουντίν.
Με το που πήρε στα χέρια του το σημείωμα ο κ. Χιλ, το 2011, μπήκε στο αεροπλάνο για την Αθήνα. Στο υπουργείο Εξωτερικών έδειξαν αρχικά ενδιαφέρον, αλλά λίγες εβδομάδες αργότερα του τηλεφώνησαν πως η συγκυρία εν μέσω οικονομικής κρίσης δεν ήταν καλή. Οταν η πολιτική ηγεσία άλλαξε αποφάσισε να κάνει ένα ακόμα ταξίδι για να συναντήσει – ως πρωθυπουργό πια - τον Αντώνη Σαμαρά.
Το ραντεβού έλαβε χώρα στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου και παραδόθηκε στα χέρια του Ελληνα πρωθυπουργού εκείνο το νομικό σημείωμα. «Θέλω να τους καλέσεις. Να τους γνωρίσω και να συζητήσουμε όλοι μαζί», εκδήλωσε το έντονο ενδιαφέρον του ο τελευταίος, αναφερόμενος στη συντακτική ομάδα του εμπιστευτικού σχεδίου νομικής δράσης.
Το χρονικό της δικαστικής διερεύνησης
Η ιστορία ξεκινάει τον Ιούνιο του 2009, λίγες ημέρες πριν από τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης. Κατά τη διάρκεια ξενάγησης – πρόβας στο νεότευκτο χώρο ο τότε υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς γνωρίστηκε με τον Αυστραλό Ντέιβιντ Χιλ, τον αρχαιολόγο που προεδρεύει του παγκόσμιου συνδέσμου για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Οι δύο άνδρες είχαν καθίσει σε μια γωνιά και ο κ. Χιλ τού είχε εκμυστηρευτεί τις σκέψεις του για μια πιο ενεργητική δικαστική διεκδίκηση των "κλοπιμαίων" από το λόρδο Ελγειν.
Ο κ. Σαμαράς είχε δείξει τότε έντονο ενδιαφέρον και του είχε ζητήσει να συναντηθούν ξανά, οι εκλογές όμως ανέβαλαν το νέο ραντεβού. Η συνέχεια δόθηκε το Φεβρουάριο του 2011. Τότε ο Αυστραλός αρχαιολόγος ήταν πια πεπεισμένος πως η δικαστική οδός στη διεκδίκηση είναι μονόδρομος για την Ελλάδα. Απευθύνθηκε στον Νόρμαν Πάλμερ, έναν δικηγόρο διάσημο για την ενασχόλησή του με υποθέσεις πολιτιστικής κληρονομιάς, και του ζήτησε μία προσωπική χάρη: να διερευνήσει τις νομικές επιλογές που θα είχε η Ελλάδα στην περίπτωση που αποφάσιζε να διεκδικήσει δικαστικά τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Οι δύο άνδρες είχαν γνωριστεί σε ένα συνέδριο στην Αθήνα, κράτησαν επαφή και έτσι ο κ. Χιλ μάθαινε από πρώτο χέρι λεπτομέρειες για υποθέσεις τις οποίες είχε φέρει εις πέρας με επιτυχία ο κ. Πάλμερ, όπως π.χ. ο επαναπατρισμός των λειψάνων της φυλής των Αβορίγινων στην Αυστραλία από το Mουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.
Ο κ. Πάλμερ δέχτηκε και ζήτησε τη βοήθεια ενός άλλου δικηγόρου, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στη δύσκολη υπόθεση επαναπατρισμού στην Αυστραλία, του κ. Τζόφρι Ρόμπερτσον, γνωστού για τις σημαντικές διεθνείς υποθέσεις που έχει κατά καιρούς αναλάβει το δικηγορικό του γραφείο – ένα από τα μεγαλύτερα του Λονδίνου. Σωστά… φανταστήκατε, πρόκειται για το γραφείο όπου εργάζεται η Αμάλ, της οποίας προϊστάμενος είναι ο Ρόμπερτσον.
Οι δύο επιφανείς δικηγόροι με τρεις ακόμα συνεργάτες τους έκαναν φύλλο και φτερό τη βρετανική νομοθεσία αλλά και τα διαφορετικά δικαστήρια στα οποία θα μπορούσε να προσφύγει η Ελλάδα και συνέταξαν ένα νομικό σημείωμα με προτάσεις. Μία από τις πέντε υπογραφές στη δέκατη και τελευταία σελίδα του σημειώματος ήταν της Αμάλ Αλαμουντίν.
Με το που πήρε στα χέρια του το σημείωμα ο κ. Χιλ, το 2011, μπήκε στο αεροπλάνο για την Αθήνα. Στο υπουργείο Εξωτερικών έδειξαν αρχικά ενδιαφέρον, αλλά λίγες εβδομάδες αργότερα του τηλεφώνησαν πως η συγκυρία εν μέσω οικονομικής κρίσης δεν ήταν καλή. Οταν η πολιτική ηγεσία άλλαξε αποφάσισε να κάνει ένα ακόμα ταξίδι για να συναντήσει – ως πρωθυπουργό πια - τον Αντώνη Σαμαρά.
Το ραντεβού έλαβε χώρα στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου και παραδόθηκε στα χέρια του Ελληνα πρωθυπουργού εκείνο το νομικό σημείωμα. «Θέλω να τους καλέσεις. Να τους γνωρίσω και να συζητήσουμε όλοι μαζί», εκδήλωσε το έντονο ενδιαφέρον του ο τελευταίος, αναφερόμενος στη συντακτική ομάδα του εμπιστευτικού σχεδίου νομικής δράσης.
Και ο Κλούνεϊ στο «κόλπο»;
Το ταξίδι είχε αρχικά προγραμματιστεί για το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Το πλάνο ήταν να μείνουν περισσότερες ημέρες ώστε να γίνει και μια κρουαζιέρα στα νησιά του Αργοσαρωνικού, ματαιώθηκε όμως λόγω του γάμου της Αλαμουντίν και έτσι οι τρεις δικηγόροι έφτασαν στην Αθήνα τη Δευτέρα (13/10).
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι ο ρόλος της 36χρονης δικηγόρου στη συγκεκριμένη ομάδα ξεκίνησε περισσότερο ως συμπληρωματικός. Εξελίχθηκε ως καταλυτικός πιθανότατα διότι είναι η πλέον κατάλληλη να δώσει οικουμενική έκταση στο θέμα, στρέφοντας στην Αθήνα τους προβολείς της διεθνούς επικαιρότητας με την τεράστια φήμη που έχει αποκτήσει ως η εκλεκτή της καρδιάς του Τζορτζ Κλούνεϊ. Είναι μακράν πια η πιο διάσημη από τους τρεις νομικούς και χωρίς τη δική της άφιξη εδώ το θέμα θα περνούσε ενδεχομένως στα ψιλά στο διεθνή Τύπο. Ο σωστός άνθρωπος στο σωστό ρόλο δηλαδή. Ενα ρόλο που φαίνεται ότι είχε πάρει… ζεστά από τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν ο (επί περίπου τεσσάρων μηνών τότε) σύντροφός της προκαλούσε σάλο στην Αγγλία με τη φιλελληνική τοποθέτηση περί επιστροφής των Μαρμάρων, στο πλαίσιο του φεστιβάλ του Βερολίνου.