Ένα από τα αγαπημένα δημοσιογραφικά κλισέ είναι η φράση «σκληρό πόκερ». Οι πολιτικοί συντάκτες το γράφουμε κατά τεκμήριο, ιδίως όταν έχουμε σκληρές διαπραγματεύσεις ή κάποιου άλλου είδους power game. Πώς όμως θα απέδιδαν οι πολιτικοί μας στο τραπέζι του πόκερ, υπό κανονικές συνθήκες; Ζητήσαμε από έναν έμπειρο παίχτη του πόκερ με συμμετοχή σε πολλά διεθνή τουρνουά, τον Δημήτρη Αβδούλο*, να μας λύσει τις απορίες.
Στον Γιώργο Ευγενίδη
Λένε για τον Αλέξη Τσίπρα ορισμένοι πως «έπαιξε τη χώρα στα ζάρια». Θα απέδιδε όμως σε ένα τραπέζι πόκερ; Τον Βαρουφάκη θα τον «μαδούσαν», κατά το κοινώς λεγόμενο; Τι παίχτης θα ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και άλλοι πολιτικοί αρχηγοί; Σε αυτά και άλλα πολλά αναλαμβάνει να απαντήσει ως expert ο σημερινός μας καλεσμένος, από τον οποίο ζητήσαμε ένα…επιστημονικό profiling των κυβερνώντων, νυν, πρώην και επίδοξων.
Όλα μέσα παιδιά!
Η συνέντευξη:
-Λένε ορισμένες φορές πως η πολιτική είναι σαν μια γερή παρτίδα πόκερ. Μπορείς να μου εξηγήσεις πού θα μπορούσε να συμπίπτει μια πολιτική στρατηγική με μια στρατηγική στο τραπέζι του πόκερ;
-Αυτός ο παραλληλισμός της πολιτικής με το πόκερ γίνεται συχνά στα ΜΜΕ. Πιστεύω πως υπάρχουν τέτοιες στιγμές, αλλά η σύγκριση γίνεται συχνότερα απ’όσο πραγματικά θα έπρεπε. Είναι μια φαντασίωση των πολιτικών συντακτών αλλά και ορισμένων πολιτικών. Αυτό είναι και ένα από τα προβλήματα του δημοσίου διαλόγου στην Ελλάδα. Έχει ριχθεί μεγαλύτερο βάρος στους μικροκομματικούς τακτικισμούς και η παραγωγή πολιτικής θεωρείται... ξενέρωτη. Όταν όμως ο παραλληλισμός αυτός είναι υπαρκτός-όπως στην περίφημη 6μηνη διαπραγμάτευση του 2015- έχει μεγάλο ενδιαφέρον και όντως μπορείς να βρεις πολλά κοινά ανάμεσα στην πολιτική και το πόκερ.
-Θέλω να σου πω ορισμένα ονόματα πολιτικών και να φανταστείς πώς θα έπαιζαν πόκερ. Ξεκινάω: ο Αλέξης Τσίπρας θα ήταν παίχτης υψηλού ρίσκου;
-Ο Τσίπρας θα ήταν ενδιαφέρον παίκτης, και η -όποια- στρατηγική του ταιριάζει με του παίκτη « καμικάζι ». Μπορεί να προκαλέσει μεγάλες ζημιές στο τραπέζι, ειδικά όταν αγωνίζεται σε τοπικά τουρνουά. Ξέρει να αντιμετωπίσει τους άπειρους παίκτες αλλά μακροχρόνια είναι μαθηματικά χαμένος. Όταν βρεθεί στο τραπέζι με τους highrollers θα χρειαστεί μια παρτίδα το πολύ… 17 ωρών για να επιστρέψει σπίτι του με τις τσέπες άδειες και ένα δυσθεώρητο χρέος.
-Έχω την αίσθηση πως ο Βαρουφάκης θα ήταν ένας παίχτης που θα καθόταν με τυμπανοκρουσίες και θα έφευγε…μαδημένος. Ισχύει;
-Ο Βαρουφάκης είναι ο παίκτης που θες να βρίσκεται στο τραπέζι σου όταν ξεκινήσει το τουρνουά. Είναι ο κλασικός arrogant τύπος που κάθεται με το όλο outfit (kudos to Shyam Srinivasan) γυαλιά ηλίου μάρκας, πανάκριβα μεγάλα ακουστικά, και υφάκι «θα σας σκίσω ». Έχει το εξής πρόβλημα όμως: Είναι άσχετος. Το συνειδητοποιείς μετά από 5-6 « πάσες » και τον βάζεις στόχο και τον καθαρίζεις αργά ή γρήγορα με παγίδες. Είναι ο τύπος που δεν χρειάζεται να μπλοφάρεις. Ξέρεις ότι την ώρα που θα έχεις άσσους, και θα σκάσει ο τρίτος άσσος στο φλοπ, θα κάνεις ντούκου κι αυτός θα σε πάει ρέστα με τίποτα. Αυτό που έκανε πέρυσι είναι ακόμα χειρότερο, μπλόφαρε ενώ ήξερε ότι ο αντίπαλος είχε τους άσσους. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...
-Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος; Ήσυχος μεν, έχει τις ιδέες του, αλλά κάνει τη δουλειά. Τι τύπος παίκτη θα ήταν;
-Δεν συμφωνώ ότι κάνει τη δουλειά. Απλά μετά τον Βαρουφάκη και μια άδεια καρέκλα να έβαζες για ΥΠ.ΟΙΚ διάνοια θα σου φαινόταν. Ο Τσακαλώτος πρέπει να είναι καλός παίκτης πόκερ ακριβώς γιατί δεν έχω καταφέρει να τον ψυχολογήσω... Το ότι στήριξε την περσινή 6μηνη διαπραγμάτευση βέβαια δεν είναι και ιδιαίτερα καλό σημάδι.
-Κλείνω τα κυβερνητικά πρόσωπα με έναν που μου φαίνεται μετρ της στρατηγικής προσέγγισης και του τακτικισμού: τον Νίκο Παππά. Πιστεύεις πως θα πληρωνόταν καλά σε ένα «γερό» τραπέζι;
-Συμφωνώ. Είναι ποκερόφατσα. Και με σχετικά χαμηλό προφίλ. Είναι πολύ καλό στοιχείο στο πόκερ αυτό. Να είσαι γάτα αλλά κρατώντας χαμηλό προφίλ στο τραπέζι να μην γίνεσαι στόχος. Θεωρώ πως από όσα έχουμε δει από αυτή την κυβέρνηση, είναι σίγουρα ο καλύτερος παίκτης πόκερ. Το πρόβλημα είναι ότι κι αυτός δεν φάνηκε να είχε πρόβλημα πέρυσι να παίξει την παρτίδα του με τα λεφτά των άλλων...
-Πάω από την άλλη πλευρά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τι χαρακτηριστικά θα είχε; Μου μοιάζει πολύ προσεκτικός, χαμηλού ρίσκου παίκτης…
-Κι όμως αυτοί οι παίκτες είναι που μακροχρόνια είναι κερδισμένοι. Αυτοί που υπολογίζουν το ρίσκο και το παίρνουν μόνο αν η μαθηματική εξίσωση του ρίσκου είναι υπέρ τους. Αυτοί που μπλοφάρουν μόνο εάν υπάρχει equity, ή που δεν θα κάτσουν σε ένα τραπέζι με καρχαρίες εάν δεν έχουν το ρευστό που θα τους επιτρέψει να αμυνθούν επί ίσοις όροις απέναντι τους. Τώρα, αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι όντως έτσι θα το δούμε όταν χρειαστεί να πάρει τις αντίστοιχες αποφάσεις. Η κάθοδος του στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ ήταν σίγουρα μια μεγάλη νίκη, αλλά στο τοπικό τουρνουά. Θα κριθεί ως παίκτης όταν ανέβει στο highroller room.
-Φώφη Γεννηματά; Σταύρος Θεοδωράκης; Βασίλης Λεβέντης; Πες μου τα βασικά…
-Η Φώφη Γεννηματά είναι ο επόμενος παίκτης που θες να κάτσει στο τραπέζι σου μόλις απέκλεισες τον Βαρουφάκη. Παίζει μεγάλα ποσά... με τα λεφτά του μπαμπά ενώ δεν θα έπρεπε καν να της επιτρέπεται η είσοδος στο καζίνο. Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκίνησε ως ελπιδοφόρο ταλέντο αλλά μόλις προχώρησε το τουρνουά πόκερ και έμειναν περίπου οι μισοί διαγωνιζόμενοι έγινε ο επόμενος στόχος των επαγγελματιών παικτών. Ο Βασίλης Λεβέντης δεν θα είχε μεγάλες πιθανότητες επιβίωσης στον κόσμο του πόκερ. Σπάει συνέχεια τα οφ δι ρεκορντ. Ο κόσμος του πόκερ στηρίζεται πολύ σε κώδικες τιμής και συμπεριφοράς. Θα του είχε απαγορευτεί σίγουρα η συμμετοχή μετά από κάποιο διάστημα.
-Αν κάποιος από όσους είπα δεν ταιριάζει, πες μου έναν πολιτικό που θα φανταζόσουν ότι θα καθόταν σε ένα τραπέζι και θα διέλυε τους αντιπάλους του, ακόμα και αν δεν είχε φύλλο στο χέρι.
-Η απάντηση είναι πολύ εύκολη : Κώστας Σημίτης και Κωνσταντίνος Καραμανλής. Σοβαροί, μετρημένοι και άνθρωποι που έκαναν το εξής... απλοϊκό αλλά σπάνιο στη χώρα μας : Έθεταν μεγαλόπνοους στόχους. Η στρατηγική τους είχε σκοπό την επίτευξη κάποιου στόχου. Και τους πέτυχαν. Ποιός πίστευε το 1975 πως η Ελλάδα μπορεί να γίνει μέλος της ΕΟΚ; Ποιός πίστευε το 1997 πως η Ελλάδα το 2001 θα μπορεί να είναι μέλος της ευρωζώνης ;
-Υπάρχει κάποιος πολιτικός που θεωρείς πως δεν έκανε cash out, όταν έπρεπε και μετά τα έχασε όλα;
-Ο Γιώργος Παπανδρέου ! Πήρε την εξουσία με πολύ μεγάλη πλειοψηφία έχοντας τη δυνατότητα να κάνει μεταρρυθμίσεις εάν κινούταν γρήγορα. Αντιθέτως έχασε χρόνο, έπαιξε φύλλα που δεν έπρεπε κι έχασε πολύτιμο κεφάλαιο. Όταν δυσκόλεψαν τα πράγματα είχε μείνει με λίγες μάρκες κι έκανε το βήμα στο κενο σε στυλ Βαρουφάκη με το δημοψήφισμα. Είναι ο κατ’ εξοχήν παίκτης που θα μπορούσε να είχε φτάσει πολύ ψηλά σε ένα τουρνουά, είχε καλό φύλλο, αλλά έκανε μόνο λάθος επιλογές τις κρίσιμες στιγμές και βγήκε πολύ χαμένος.
-Θα κλείσω με κάτι άλλο: μιας και είσαι άρρωστος Ολυμπιακός, βλέπεις να περνάμε αρχικά στους Ομίλους και μετά να κάνουμε υπέρβαση στο Champions League; Γιατί έχουμε κινηθεί χλιαρά στις μεταγραφές…
-Το σημαντικότερο αρχικά είναι να κρατήσουμε τα σκήπτρα στην Ελλάδα. Οι επιτυχίες των τελευταίων ετών μας κάνουν να το ξεχνάμε αυτό και να υποτιμάμε εμείς οι ολυμπιακοί τις εγχώριες διοργανώσεις. Αυτό δεν είναι σωστό γιατί οι αθλητές μας δίνουν μάχη κάθε Κυριακή σε εχθρικές έδρες, δεν μπορούμε εμείς να σνομπάρουμε αυτή την προσπάθεια. Όσον αφορά την Ευρώπη είμαι σίγουρος πώς η ομάδα θα προκριθεί στους ομίλους όπως είμαι σίγουρος πως όταν τελειώσει η μεταγραφική περίοδος δεν θα πιστεύεις πως κινηθήκαμε χλιαρά στις μεταγραφές !
*Ο Δημήτρης Αβδούλος είναι γνωστός παίκτης πόκερ και trader, κατοικεί στις Βρυξέλλες, ενώ έχει εργαστεί και ως δημοσιογράφος.