Ενώ για χάρη του ελληνικού Survivor βλέπουμε τις ομορφιές του Άγιου Δομίνικου, στο βελγικό... Survivor ψήφισαν τις ομορφιές της Ελλάδας και συγκεκριμένα του ακατοίκητου νησιού Αλιμιά που βρίσκεται μεταξύ Ρόδου και Χάλκης.
Οι 20 νέοι του βελγικού Survivor κλήθηκαν τον περασμένο Οκτώβριο να ζήσουν ως άλλοι ερημίτες στο ακατοίκητο νησί Αλιμιά όπου δεν είχε μείνει άνθρωπος τα τελευταία 75χρόνια. Το παιχνίδι επιβίωσης είχε αρκετές διαφορές με το ελληνικό, αλλά και πάλι οι παίκτες, σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, συμβίωσαν μεταξύ τους και διεκδικούσαν έπαθλα φαγητού και ατομικής ασυλίας μέχρι να φτάσουν στον τελικό.
Οταν ο επικεφαλής της βελγικής ομάδας παραγωγής, Γιόρις Μέερμανς, έφτασε στην Αλιμιά, πριν από περίπου έναν χρόνο, μαγεύτηκε από το φυσικό περιβάλλον και βρήκε εκεί το ιδανικό μέρος για τη διαμονή των παικτών. Το παιχνίδι ονομάστηκε "The Island", καθώς αφενός δεν είχε τα δικαιώματα του "Survivor", αφετέρου είχε διαφορές με το αυθεντικό παιχνίδι.
Οι 20 νέοι του βελγικού Survivor κλήθηκαν τον περασμένο Οκτώβριο να ζήσουν ως άλλοι ερημίτες στο ακατοίκητο νησί Αλιμιά όπου δεν είχε μείνει άνθρωπος τα τελευταία 75χρόνια. Το παιχνίδι επιβίωσης είχε αρκετές διαφορές με το ελληνικό, αλλά και πάλι οι παίκτες, σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, συμβίωσαν μεταξύ τους και διεκδικούσαν έπαθλα φαγητού και ατομικής ασυλίας μέχρι να φτάσουν στον τελικό.
Οταν ο επικεφαλής της βελγικής ομάδας παραγωγής, Γιόρις Μέερμανς, έφτασε στην Αλιμιά, πριν από περίπου έναν χρόνο, μαγεύτηκε από το φυσικό περιβάλλον και βρήκε εκεί το ιδανικό μέρος για τη διαμονή των παικτών. Το παιχνίδι ονομάστηκε "The Island", καθώς αφενός δεν είχε τα δικαιώματα του "Survivor", αφετέρου είχε διαφορές με το αυθεντικό παιχνίδι.
Οι 20 παίκτες από την Αυστρία, τη Γερμανία, την Αγγλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία χωρίστηκαν σε δύο ομάδες των 10 ατόμων και μοιράστηκαν στις παραλίες του Αγίου Γεωργίου και του Εμπορειού. Φυσικά δεν έλειψαν οι κόντρες και οι αντιπάθειες, ενώ τα έδιναν όλα για τα έπαθλα φαγητού. Η μεγάλη διαφορά είναι πως δεν υπήρχαν αποχωρήσεις, αλλά κάθε παίκτης κέρδιζε πόντους ανάλογα με την απόδοσή του.
Οι συμμετέχοντες είχαν πληρώσει περίπου 2.000€ για τα εισιτήριά τους, τη διαμονή και κάποια ατομικά τους έξοδα. Ο νικητής πήρε πίσω τα χρήματα αυτά συν ένα μπόνους 500€. Οσο για τις δοκιμασίες, οι περισσότερες ήταν μέσα στη θάλασσα. Υπήρχαν αγωνίσματα δεξιότητας, ταχύτητας, αυτοσυγκέντρωσης. Οι παίκτες τα πήγαν καλά, ωστόσο δεν μπορούσαν να καταπολεμήσουν την πείνα τους. Τις δύο πρώτες μέρες έκαναν σήματα στα καΐκια των ψαράδων και ζητούσαν τρόφιμα, την τρίτη μέρα πολλά σκάφη μαζεύτηκαν στις δύο ακτές για να δουν τις παρέες των νεαρών που πεινούν και τότε παρενέβη η παραγωγή και παρακάλεσε μέσω των αλιευτικών συλλόγων να μην προσεγγίζουν στην Αλιμιά όσο καιρό διαρκεί το παιχνίδι.
Οι συμμετέχοντες είχαν πληρώσει περίπου 2.000€ για τα εισιτήριά τους, τη διαμονή και κάποια ατομικά τους έξοδα. Ο νικητής πήρε πίσω τα χρήματα αυτά συν ένα μπόνους 500€. Οσο για τις δοκιμασίες, οι περισσότερες ήταν μέσα στη θάλασσα. Υπήρχαν αγωνίσματα δεξιότητας, ταχύτητας, αυτοσυγκέντρωσης. Οι παίκτες τα πήγαν καλά, ωστόσο δεν μπορούσαν να καταπολεμήσουν την πείνα τους. Τις δύο πρώτες μέρες έκαναν σήματα στα καΐκια των ψαράδων και ζητούσαν τρόφιμα, την τρίτη μέρα πολλά σκάφη μαζεύτηκαν στις δύο ακτές για να δουν τις παρέες των νεαρών που πεινούν και τότε παρενέβη η παραγωγή και παρακάλεσε μέσω των αλιευτικών συλλόγων να μην προσεγγίζουν στην Αλιμιά όσο καιρό διαρκεί το παιχνίδι.
Εκείνο που σόκαρε τους παίκτες ήταν η δοκιμασία του πατσά. Δύο μεγάλες κατσαρόλες με πατσά και ολόκληρα τα αρνίσια κεφαλάκια στήθηκαν μπροστά στις ομάδες και οι παίκτες έπρεπε να φάνε όσο περισσότερο μπορούσαν. Κάποιοι που ήταν vegeterian, δεν το δοκίμασαν καν, κάποιοι μόλις είδαν τα αρνίσια κεφάλια έστρεψαν το κεφάλι, κάποιοι πιο τολμηροί πήραν μεγάλες κουταλιές, αλλά στη μυρωδιά του σκόρδου και στην αίσθηση του μπούκοβου, εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Οι κατσαρόλες άδειασαν, αλλά ακόμη και αυτοί που πήραν τους πολλούς πόντους, υποσχέθηκαν να μη δοκιμάσουν ποτέ ξανά αυτήν την "τρελή σούπα".
"Ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει την Αλιμιά. Μόνο κάποιοι πλούσιοι που έρχονται με τα κότερά τους, τουρίστες που κάνουν ημερήσιες εκδρομές και περίεργοι που την ερωτεύονται ξαφνικά, μιλούν για το νησί αυτό. Ενας Βέλγος μού ζήτησε να του παραχωρήσω ένα μεγάλο κομμάτι του νησιού για να μείνει εκεί, ένας ιταλικός επενδυτικός όμιλος μάς έδινε 70 εκατ. ευρώ για να φτιάξει έναν πρότυπο τουριστικό οικισμό και γενικά κατά καιρούς έρχονται διάφορες προτάσεις. Τους εξηγώ ότι το νησί δεν είναι δικό μου και ότι είναι ενταγμένο στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών "Natura 2000" ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας", δήλωσε στο "Εθνος της Κυριακής" ο δήμαρχος της Χάλκης, Μιχάλης Πατρός. Βοήθησε ωστόσο πάρα πολύ τη βελγική παραγωγή και συμμετείχε ως κριτής και στο αγώνισμα του πατσά. Η απόφαση να παραχωρήσει και μάλιστα δωρεάν στον βελγικό τουριστικό οργανισμό την Αλιμιά για δέκα μέρες, όσο κράτησαν τα γυρίσματα, ήταν σε συνεννόηση με την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
