Ο μεγάλος νικητής
σε αυτές τις εκλογές ήταν η αποχή. Σε μία πόλη που κατοικούν 20.000-22.000
Έλληνες (σύμφωνα με συνέντευξη του Προέδρου της το 2013 και ενώ μπορεί
σήμερα να είναι και περισσότεροι) και ενώ τουλάχιστον 3.000 είναι ενεργά
μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών, μόνο 400 άτομα προσήλθαν στις
κάλπες. Κάποιος μπορεί να προσπαθήσει να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι οι
εκλογές συνέπεσαν με την περίοδο διακοπών. Εμείς δεν το δεχόμαστε αυτό ως
δικαιολογία. Είναι δυνατόν πάνω από το 85% των ενεργών μελών να έλειπε;
Και είναι δυνατόν λιγότερο από το 2% των ελλήνων που ζούνε στην πόλη να
μπόρεσαν ή να θέλησαν να συμμετάσχουν σε αυτές τις εκλογές;
Και ένα ερώτημα
προς τον Πρόεδρο: Στις 3 θητείες που διετελέσατε Πρόεδρος, βλέπετε το νούμερο
των ψηφοφόρων να πέφτει με δραματικούς ρυθμούς. Και θέτετε υποψηφιότητα για 4η
φορά. Τί περιμένετε να γίνει σε 2 χρόνια; Να προσέλθουν στις εκλογές μόνο οι
100 δικοί σας άνθρωποι που σας ψήφισαν; Γιατί εξακολουθείτε να κρατάτε ομπρέλα;
Ποιός
εντυπωσιάστηκε την Κυριακή από την εικόνα στην ΕΚΒ; Μία γραμματέας για την
εγγραφή, καθισμένη σε μία σκοτεινή γωνία, χρησιμοποιώντας το φακό του κινητού
της για να ρίχνει φως στο μπλοκάκι που έκανε τις εγγραφές. Ένας ανοιχτός
φάκελος παραδίπλα με τα λεφτά. Και μπροστά της μία ουρά ταλαιπωρημένων που
περίμεναν υπομονετικά να κάνουν την εγγραφή τους. Η πιο απαράδεκτη διαδικασία
που θα περιμέναμε να συναντήσουμε στην εποχή των παγετώνων, όχι σε μία οργάνωση
που θέλει να λέγεται σύγχρονη. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τί θα γινόταν αν η
συμμετοχή ήταν, για παράδειγμα, διπλάσια!!! Πόση ώρα θα περίμεναν οι ψηφοφόροι;
Η διοργάνωση, για την οποία ευθύνεται η απερχόμενη
διοίκηση, ήταν επιεικώς θλιβερή!
Ο λόγος κύριοι
δεν ήταν οι διακοπές. Ήταν πρώτα και κύρια ο τρόπος με τον οποίο
λειτουργεί η Ε.Κ.Β. Σε μια κοινωνία που συνεχώς εξελίσσεται, η εν λόγω
κοινότητα δεν ακολούθησε. Γερασμένες αντιλήψεις, γερασμένες παρουσίες,
αχρείαστες δράσεις που δεν ενδιαφέρουν κανέναν και καμία προσπάθεια προώθησης
των θεμάτων εκείνων που αφορούν τους νέους που έρχονται σε αυτήν την πόλη. Πώς
να ενδιαφερθούν οι νέοι λοιπόν για αυτές τις εκλογές; Έτσι, οι 100-200
παππούδες που ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία, μαζεύτηκαν και εξέλεξαν πάλι
τους ανθρώπους τους. Και οι νέοι που έρχονται με ελπίδες να ξεκινήσουν μια
καριέρα στην Ε.Ε. ή σε σχετικούς οργανισμούς και εταιρείες, αφήνονται να
πολεμήσουν μόνοι τους, χωρίς καμία συμβουλή ή οδηγία. Γιατί απλά κανείς
από την ηγεσία δε γνωρίζει ή καταλαβαίνει τον αγώνα των νέων αυτών ανθρώπων.
Ο δεύτερος λόγος
ήταν η κομματικοποίηση. Λίγο πολύ, όλοι έχουμε φίλους στις Βρυξέλλες.
Και αρκετοί από αυτούς ήταν υποψήφιοι. Αλλά σε διαφορετικά ψηφοδέλτια, καθώς τα
κόμματα έκαναν πάλι δυναμική παρουσία. Έτσι λοιπόν, πολύς κόσμος δικαιολογημένα
δεν πήγε να ψηφίσει γιατί είχε έναν φίλο σε ένα ψηφοδέλτιο και έναν άλλον σε
άλλο. Ποιον να στηρίξει και ποιον να αφήσει εκτός; Ήρθε η ώρα επιτέλους και
στις Βρυξέλλες να σταματήσει η παρεμβολή των κομμάτων σε μία οργάνωση που
πρέπει να δουλεύει για όλους τους μετανάστες, χωρίς χρώματα και κομματικά
σημαιάκια. Ήρθε η ώρα για ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο όπου θα εκλέγονται άνθρωποι,
όχι κομματοτσοπάνηδες!
Και τέλος,
περιμένουμε από το νέο συμβούλιο – και τον που θα προκύψει να ξεχάσει τον τρόπο
με τον οποίο "δούλευε" μέχρι σήμερα και να φέρει κάτι νέο, να
σκύψει με ενδιαφέρον πάνω από τους νέους ανθρώπους που θα ήρθαν και θα
συνεχίσουν να έρχονται κατά τη διάρκεια της θητείας του, να μιλήσει με απόλυτη
διαφάνεια για τα οικονομικά της, την περιουσία της και το δυναμικό της και
τέλος να σταματήσει να είναι ένα καφενείο λίγων και να γίνει ένας πόλος
έλξης όλων των ελλήνων της πόλης και ένα σημείο αφετηρίας για κάθε άνθρωπο που
έρχεται να αναζητήσει την τύχη του στη χώρα μας.