Σε όσους είχατε την "ευκαιρία" να παρακολουθήσετε την παράσταση από την Ομογενειακή Θεατρική Σκηνή Βελγίου που ανέβηκε υπό την αιγίδα της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών το Σαββατοκύριακο 3 και 4 Οκτωβρίου στο θέατρο CVA του Anderlecht, μπορούμε να πούμε μονάχα αυτό: λυπόμαστε!
Πήγαμε με προσδοκίες που δεν ικανοποιήθηκαν.
Λόγια του σκηνοθέτη:
Το θέατρο είναι ο κλάδος της τέχνης που αναφέρεται στην απόδοση ιστοριών μπροστά στο κοινό με ένα σενάριο δυνατό, καλή σκηνοθεσία, σκηνικά και κουστούμια, αλλά το βασικό συστατικό όμως είναι οι ηθοποιοί, που με το μεράκι τους, την ευσυνειδησία τους, τη σοβαρότητα τους και τη συνέπεια τους αποδίδουν με τον καλύτερο τρόπο τις ερμηνείες τους. Το μέλλον του θεάτρου αποδεικνύεται ευοίωνο. Στόχος μας είναι να προσφέρουμε κέφι, ζωντάνια και διασκέδαση στο κοινό που θα έρθει να μας παρακολουθήσει .
Εμείς παρακολουθήσαμε μία πρόβα και δεν ήταν καν η πρόβα τζενεράλε.
Αυτοσχεδιασμοί σε όλο τους το μεγαλείο, ερασιτεχνισμός πέρα από κάθε όριο, ξεχασμένα λόγια, λάθη, προχειρότητες. Πρακτικά, ένα έργο σχετικά εύκολο και βατό τραβήχτηκε από τα αυτιά για να φτάσει σε διάρκεια τις 3 ώρες, καλύπτοντας τα κενά με άχρηστες σκηνές και άσχετους να εισέρχονται και να εξέρχονται από τη σκηνή χωρίς λόγο και ουσία.
Μία πλήρης απογοήτευση, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι η παράσταση είχε προγραμματιστεί να ανέβει πριν το καλοκαίρι. Οι τόσοι παραπάνω μήνες προετοιμασίας που είχε ο θίασος στη διάθεσή του, δε δικαιολογούν μία παράσταση που τελικά έμοιαζε να είχε σχεδιαστεί μία βδομάδα πριν!
Η αίθουσα στην οποία φιλοξενήθηκε η παράσταση είναι μία από τις καλύτερες και ακριβότερες αίθουσες στην πόλη. Οι θεατές που παρακολούθησαν την παράσταση όμως ήταν ελάχιστοι. Και τις δύο μέρες, ούτε η μισή αίθουσα δεν είχε γεμίσει. Θα ήταν ενδιαφέρον λοιπόν να πληροφορηθούμε πώς καλύφθηκαν τα έξοδα της ενοικίασης της αίθουσας, αφού προφανώς τα εισιτήρια που κόπηκαν δε θα ήταν αρκετό έσοδο. Ειδικά αφού η παράσταση έγινε με κονδύλια της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών.
Επίσης ο Πρόεδρος ανακοίνωσε πως γίνεται προσπάθεια η ίδια "παράσταση" να ανέβει και σε άλλες πόλεις, όπου κατοικούν λιγότεροι Έλληνες από ότι στις Βρυξέλλες. Τα έξοδα για εκείνες τις παραστάσεις και τις μετακινήσεις ποιος θα τα καλύψει; Το ταμείο της ΕΚΒ; Αναρωτιόμαστε...