Evας πρωταθλητής Ευρώπης στους διαδρόμους και τα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου. Το γεγονός από μόνο του συγκεντρώνει τεράστιο ενδιαφέρον, όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά και για τα διεθνή Media και τους υπόλοιπους νυν συναδέλφους του «Ζαγόρ».
Ο πρώην αρχηγός της Εθνικής και του ΠΑΟΚ έκανε ένα διάλειμμα από το βαρύ πρόγραμμά του για να μας μιλήσει για τον «δικέφαλο» και τον Ιβάν Σαββίδη, το ελληνικό ποδόσφαιρο, την ομάδα του 2004 αλλά και το έργο του στην Ευρωβουλή και τον τρόπο που δουλεύει για τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών!
Το ταξίδι για ένα δύσκολο τετραήμερο στο Στρασβούργο είχε ξεκινήσει. Εκλογή προέδρου για το Ευρωκοινοβούλιο, γαρ. Στο αεροδρόμιο, συνέβη κάτι που πλέον αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας του Ευρωβουλευτή Θοδωρή Ζαγοράκη. Να τον σταματούν, δηλαδή, για μια φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο. Δύο μέρες μετά, μέσα το επιβλητικό κτήριο Louis Weiss, συνέβη το ίδιο. Ο «Ζαγόρ», σε ένα από τα διαλείμματα του, χαμογελαστός και με έναν αέρα που σε κάνει να καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για ένα άτομο που βγήκε από κάποιον κομματικό σωλήνα, δεν αρνήθηκε τη φωτογραφία σε έναν από τους πολλούς που το βλέπουν στους διαδρόμους και θυμούνται το έπος της Πορτογαλίας. Τον φέρνουν στο μυαλό τους με τη γαλανόλευκη και το περιβραχιόνιο, να σηκώνει την κούπα ως MVP στην μεγαλύτερο ομαδικό επίτευγμα του ελληνικού αθλητισμού.
«Κρατάει ακόμα το 2004. Γιατί εμένα δεν με βλέπουν μόνο ως πολιτικό, αλλά σαν έναν άνθρωπο, ο οποίος ήρθε για να πρεσβεύσει τη χώρα του και αυτό κάνω. Πρώτον πρεσβεύουμε τη χώρα μας και από εκεί και πέρα είμαστε σε τομείς που μπορούμε να αποδώσουμε και μπορούμε να κάνουμε ουσιαστικά πράγματα. Έτσι πορεύομαι κι εγώ», τονίζει ο αρχηγός. Χαλαρός και έξω καρδιά, ένας περίπατός του μέχρι το καφέ των Ευρωβουλευτών μπορεί να κρατήσει αρκετή ώρα, καθώς θα τον σταματήσουν πολλοί για να μιλήσουν μαζί του.
Για τον ΠΑΟΚ, για την Ελλάδα, για τα τρέχοντα ζητήματα της Ευρώπης. Εκείνος θα τους αντιμετωπίσει πάντα με χαμόγελο, χωρίς προσποιήσεις. Στην καριέρα του, άλλωστε, δεν διακρίθηκε για τις ντρίμπλες, αλλά για την ουσία του παιχνιδιού του.
Ο Ζαγοράκης φυσικά δεν ταξιδεύει στο Στρασβούργο ή τις Βρυξέλλες για να βγάλει φωτογραφίες ή να πιάσει την κουβέντα. Το έργο του στο Ευρωκοινοβούλιο είναι σημαντικό, εστιάζοντας φυσικά στο κομμάτι που έμαθε να λατρεύει σε όλη του τη ζωή: Τον αθλητισμό. Είναι άλλωστε και ο τρόπος που τον βοηθάει να χαλαρώσει. Είτε παίζοντας μπασκετάκι με άλλους στις Βρυξέλλες, είτε παρακολουθώντας ποδόσφαιρο. Ενίοτε, παίζοντας κιόλας. Για καλό σκοπό. Ο πρώην μέσος του ΠΑΟΚ κατανοεί το πώς το ποδόσφαιρο μπορεί να λειτουργήσει ως ένα κοινωνικό εργαλείο, ως ένας τρόπος να προσφέρει αχτίδες ελπίδας σε ανθρώπους που βιώνουν αρκετές δυσκολίες.
Τελευταία, αγωνίστηκε μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη απέναντι στην Εθνική ομάδα Αστέγων. «Αυτό το κάναμε και το κάνουμε κατά κόρον και σαν ομάδα του 2004. Ο αγώνας με τους αστέγους ήταν μια πρωτοβουλία του προέδρου, ο οποίος έχει μια ευαισθησία σε αυτές τις ευπαθείς ομάδες. Αγαπάει τον αθλητισμό, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ. Ήταν μια πρωτοβουλία όλου του κόμματος και δεν το συζητάμε ότι με το που μου το είπαν, κατέβηκα κι εγώ να πάρω μέρος».
Όσον αφορά τους πρώην συμπαίκτες του από το 2004; «Υπάρχουν παιδιά και έχουμε συχνή επικοινωνία και είμαστε πάντα όλοι μαζί, ο καθένας είναι κοντά στον άλλον. Αυτό είναι ό,τι πιο υγιές υπάρχει και έτσι θα πρέπει να είναι οι ομάδες. Εμείς δεν είμαστε κλειστό κλαμπ, είμαστε όλοι μαζί, γιατί μιλάμε και για παιδιά από πριν, αλλά και παιδιά που έπαιξαν μαζί και συναντήθηκαν μετά το 2004». Πρόσφατα, υπήρξε ένα κάλεσμα του Πρωθυπουργού προς τα παιδιά της ομάδας εκείνης, τα οποία είναι αλήθεια ότι δεν έχουν αξιοποιηθεί όπως θα μπορούσαν μετά το κρέμασμα των ποδοσφαιρικών τους παπουτσιών. «Ναι, αλλά ποτέ δεν είναι αργά», συμπληρώνει ο Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
Η δουλειά του Ευρωβουλευτή, μολονότι ίσως δεν είναι κατανοητή από πολλούς, κρύβει αρκετές προκλήσεις. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης είναι βασικό μέλος στην επιτροπή πολιτισμού και παιδείας, δίνοντας κυρίως το βάρος στα θέματα του αθλητισμού. Είναι επίσης μέλος στην επιτροπή εσωτερικής αγοράς και προστασίας του καταναλωτή, η οποία έχει σημαντικό βάρος και νομοθετικό έργο. «Δίνουμε κυρίως βάρος στον αθλητισμό σε επίπεδο υποδομών, όχι τόσο στον επαγγελματικό, ο οποίος λόγω και του αυτοδιοίκητου επαφίεται μόνο σε επιμέρους πράγματα», μας λέει χαρακτηριστικά. «Προσπαθήσαμε και μέσω του Erasmus + να δοθούν περισσότερα χρήματα για πρότζεκτ που αφορούν τον αθλητισμό, το κυνηγήσαμε και με άλλους ευρωβουλευτές και αυξήθηκε η χρηματοδότηση». Ο 45χρονος είναι επίσης και Γραμματέας στην διακοινοβουλευτική ομάδα που έχει δημιουργηθεί με ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό. Κάνουν εκδηλώσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα και γενικά κυνηγούν τα θέματα του αθλητισμού, όπως το ντόπινγκ, το ποδόσφαιρο και τα ζητήματά του. Ανά δυο-τρεις μήνες γίνεται μια μεγάλη εκδήλωση, στην οποία έχει σημαντικό ρόλο.
Ένα από τα οράματα του Ζαγοράκη είναι να αναβαθμίσει τα εργασιακά δικαιώματα των αθλητών. Έχει κάνει μια σημαντική προσπάθεια γύρω από αυτό, καταθέτοντας και σχετική γραπτή ερώτηση, έτσι ώστε να βοηθήσει ανθρώπους που ασχολούνται επαγγελματικά με τον αθλητισμό, αλλά είναι ακάλυπτοι από παντού. «Συνήθως δίνεται βαρύτητα στους 100 που είναι αστέρες, αλλά υπάρχουν εκατομμύρια αθλητών που στερούνται βασικών δικαιωμάτων, ασφαλιστικά για παράδειγμα ή συνταξιοδοτικά. Και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο επαγγελματικός αθλητισμός έχει προβλήματα, κυρίως σε ομοσπονδίες και σε σπορ εκτός ποδοσφαίρου και μπάσκετ, η κατάσταση είναι δραματική».
Δουλεύοντας με τη συνεργασία της FIFpro και του See you Athletes, ο Ζαγοράκης και οι συνεργάτες του έχουν χαράξει μια πορεία έτσι ώστε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό επίπεδο να υπάρξουν επίσημες κινήσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ασχολείται παράλληλα με θέματα προαθλητικού ελέγχου, έτσι ώστε να συμβάλει στην βελτίωση των ελέγχων σε νεαρούς αθλητές που έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές να παίζουν με τη ζωή τους, καθώς και γενικότερα με τις υποδομές. Πέτυχε από την πρώτη στιγμή χρηματοδότηση ως προς αυτές, ωστόσο, επειδή πλέον η οδηγία είναι να μην δίνονται χρήματα σε «white elephants», γίνεται προσπάθεια στο πλαίσιο ευρύτερων πρότζεκτ που αφορούν τον πολιτισμό, να ενταχθεί και ο αθλητισμός ώστε να επωφεληθεί σε επίπεδο υποδομών.
Κάπως έτσι κινείται λοιπόν τα τελευταία χρόνια η ζωή του Θοδωρή Ζαγοράκη. Τι είναι όμως πιο δύσκολο; Τα αποδυτήρια ή τα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου; «Κοίταξε, η δυσκολία είναι πάντα ανάλογη με το χώρο. Και τα αποδυτήρια δεν είναι εύκολος χώρος. Είναι πολύ δύσκολα, γιατί καλώς ή κακώς στη ζωή έτσι είναι τα πράγματα. Πολλοί νομίζουν ότι τα αποδυτήρια είναι κάτι το απλό, αλλά αν έχεις να κάνεις με 30 άτομα και πόσες χιλιάδες κόσμου, δεν είναι έτσι. Τα έδρανα στην αρχή ήταν όντως κάτι περίεργο και πρωτόγνωρο για μένα.
Όμως και με τη βοήθεια των συνεργατών μου εδώ, νομίζω ότι μπήκα γρήγορα στο κλίμα. Είχα βάλει στόχους, για την ολοκλήρωση των οποίων είμαστε σε καλό δρόμο και τους υλοποιούμε, όντας ενεργοί σε αυτό που κάνουμε και θα μείνω σε αυτό που είπα και πριν. Εδώ πρεσβεύουμε τη χώρα μας. Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις που γίνονται στην Ελλάδα νομίζω ότι εδώ δεν έχουν χώρο, γιατί όλοι έχουμε έναν κοινό στόχο και έναν κοινό σκοπό». Αυτό είναι κάτι που φαίνεται στις διαπροσωπικές του σχέσεις με τους υπόλοιπους Ευρωβουλευτές. Μακριά από μικροπολιτικές και παιχνίδια εξουσίας, ο Ζαγοράκης είναι πάντα ο εαυτός του και δεν έχει λόγο να κινηθεί διαφορετικά.
Πρόσφατα, κυκλοφόρησαν κάποια σενάρια που ήθελαν τον Ιβάν Σαββίδη να επιθυμεί την επιστροφή του πρώην πρόεδρου του ΠΑΟΚ για τη στελέχωση της διοίκησης. Ο Ζαγοράκης όμως δεν είναι άνθρωπος που έχει μάθει να αφήνει δουλειές στη μέση. Αφιερώνεται με πάθος στους στόχους του, προκειμένου να τους φέρει εις πέρας, έχοντας το «εμείς» σε πρώτο πλάνο. «Καταρχήν είμαι εδώ. Θα είμαι, πρώτα ο Θεός, για άλλα δυόμιση χρόνια. Οπότε δεν τίθεται ούτε καν σκέψη για τέτοια αλλαγή», μας είπε αρχικά, ενώ όταν ρωτήσαμε αν σκέφτεται την πιθανότητα... μεταγραφής σε ελληνικά βουλευτικά έδρανα απάντησε: «Όχι. Αρκετές φορές πήρα το ρίσκο και είπα ότι "εγώ αυτό δεν το κάνω", αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα φέρει η ζωή. Ούτε στην πολιτική. Ποτέ δεν πρέπει να λέει κανείς ποτέ για κάτι, αυτό διδάσκουμε και στα παιδιά μας. Όμως σου λέω τώρα ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση επιστροφής ούτε στη διοίκηση, όπως είπες πριν, ούτε στην Ελλάδα για πολιτική. Είμαι εδώ ψυχή τε και σώματι, γιατί έχουμε υποχρέωση απέναντι στους Έλληνες να φέρουμε εις πέρας αυτό που μας έστειλαν εδώ να κάνουμε. Και νομίζω ότι από τη ζωή μου σαν αθλητής έδινα πάντα το 100%. Αυτό έκανα πάντα και αυτό θα κάνω».
Μοιραία η κουβέντα πέρασε λοιπόν στον ΠΑΟΚ. Δεν ήταν δα και δύσκολο. Στο Ευρωκοινοβούλιο είναι συχνές οι ποδοσφαιροκουβέντες, τόσο ανάμεσα σε Έλληνες και Κύπριους Ευρωβουλευτές, όσο και με ξένους. Κυρίως όταν έχουν απέναντί τους έναν πρωταθλητή Ευρώπης. Υπάρχει επίσης αρκετά σημαντικό κομμάτι των ανθρώπων που εργάζονται εντός του κτηρίου, που είναι Έλληνες και με ιδιαίτερη προτίμηση στον δικέφαλο!
Ο Ζαγοράκης ήταν εκείνος που πίστεψε τον προπονητή Βλάνταν Ίβιτς και τον πρότεινε για την Κ-20. Η στήριξη του Σαββίδη δείχνει το σωστό της σκέψης του, ενώ για τον ίδιο η εμπιστοσύνη στους προπονητές αποτελεί μονόδρομο επιτυχιών. «Είναι επιλογή του κυρίου Ιβάν ο Βλάνταν Ίβιτς, εγώ απλά είπα την άποψή μου. Ότι μπορεί να κάνει κάτι καλό, όπως και πολλά παιδιά που ήταν τότε στον ΠΑΟΚ. Ξαναλέω όμως ότι ήταν απόφαση Ιβάν Σαββίδη. Τον στήριξε και πρέπει να γίνεται αυτό. Νομίζω ότι η κίνηση που έκανε να τον στηρίξει και να τον κρατήσει ήταν σωστή. Και να σου πω και κάτι; Μόνο έτσι, με πίστη, μπορεί να δούμε έργο σε ομάδες από τους ανθρώπους που τις οδηγούν, δηλαδή τους προπονητές. Κι αν δεν στηριχθούν, αν δεν έχουν τη διοίκηση πίσω τους, τότε δεν γίνεται δουλειά. Καμία ομάδα δεν μπορεί να έχει μέλλον εξαρτώμενη μόνο από ένα αποτέλεσμα».
Όσον αφορά τον μεγαλομέτοχο του «δικεφάλου», είχε μόνο καλά λόγια να πει: «Αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ υπάρχει ένας άνθρωπος που έχει δώσει, δίνει και θα δώσει πολλά. Και αυτό δεν το λέω σε καμία περίπτωση για να ωραιοποιήσω καταστάσεις. Λέω κάτι που το βλέπω καθημερινά, φαίνεται από τις πράξεις του. Νομίζω ότι το μόνο που μπορώ να πω για τον Ιβάν Σαββίδη είναι πως οι προθέσεις του είναι για το καλό του ΠΑΟΚ. Στα τεσσεράμισι χρόνια η ομάδα έχει κάνει βήματα. Δύο φορές έπαιξε στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, έφτασε στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ, έπαιξε σ’ έναν τελικό κυπέλλου. Ο κόσμος καλώς ζητάει ακόμη περισσότερες επιτυχίες, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πρώτος απ’ όλους ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης θέλει να κάνει τον ΠΑΟΚ πρωταγωνιστή σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πρώτος αυτός λυπάται και στεναχωριέται, πολύ περισσότερο από πολλούς άλλους. Κι αυτό κάτι δείχνει...».
Τι γίνεται όμως με το ελληνικό ποδόσφαιρο; Ρωτήσαμε τον Θοδωρή Ζαγοράκη αν φοβήθηκε πραγματικά για μια περίπτωση Grexit, καθώς και για τις συνέπειες που μπορεί να είχε αυτό. «Θα έλεγα ότι ήταν αρκετά πολιτικό το θέμα. Έφτασε σε ένα σημείο που δεν σου κρύβω ότι ανησύχησα ότι μπορεί να πάρουν άσχημη τροπή τα πράγματα και πραγματικά αν γινόταν κάτι αρνητικό, δύσκολα θα είχε γυρισμό. Μπορεί να νομίζουμε ότι κάποια πράγματα είναι εύκολα και επανέρχονται εύκολα. Αλλά από αυτά που είδα, που ξέρω και μαθαίνω, πιστεύω ότι θα ήταν οι επιπτώσεις τραγικές για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Νομίζω ότι τώρα υπάρχει μια ισορροπία, τα πράγματα βαίνουν, από ό,τι βλέπω, καλύτερα. Θα γίνουν και οι διαδικασίες οι νόμιμες για την Ομοσπονδία και ελπίζω επιτέλους να μπει το νερό στο αυλάκι.
Είναι επιτακτική ανάγκη να μπουν σε τάξη τα πράγματα, γιατί σε κανέναν δεν άρεσε αυτό που συμβαίνει. Θέλω να πιστεύω ότι άμεσα θα γίνουν όσα πρέπει και θα επανέλθει η αξιοπιστία, η οποία κακά τα ψέματα είχε χαθεί και βλέπετε τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματα. Τα βλέπετε καλύτερα απ' όλους και βλέπω ότι τα γράφετε κιόλας. Οπότε γνωρίζουμε το τι γίνεται και τι θα γίνει αν επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό και μπουν σε μια σειρά».
Παράλληλα, τόνισε ότι βλέπει ένα πρωτάθλημα με μεγαλύτερο ανταγωνισμό: «Η αλήθεια είναι ότι τώρα, από αυτό που βλέπουμε, γιατί όλοι τώρα που είμαστε από έξω κρίνουμε από αυτό που βλέπουμε, ο ανταγωνισμός είναι μεγαλύτερος, άσχετα με το αν κάνουν γκέλες κάποιες ομάδες. Είναι πιο έντονος ο ανταγωνισμός, ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει γκέλα με τη Κέρκυρα, ο ΠΑΟΚ να φέρει ισοπαλία μέσα στη Βέροια. Αρέσει αυτό στον κόσμο και βλέπεις ότι γίνεται μια αλλαγή προς το σωστό τρόπο».
Οι ποδοσφαιρικές συζητήσεις συχνά επανέρχονται και στην ολομέλεια. Είναι πλέον χαρακτηριστικό φαινόμενο η χρησιμοποίηση φράσεων βγαλμένων από την ποδοσφαιρική ορολογία, όπως «πάμε να παίξουμε φουλ επίθεση», στην πολιτική καθημερινότητα. Καμιά φορά, κατά τη διάρκεια μεγάλων διοργανώσεων, ανοίγονται και σχετικοί διάλογοι. Όπως έγινε στο Euro, το οποίο κατάκτησε ένας άνθρωπος που ο Ζαγοράκης γνωρίζει πολύ καλά. «Το είπα στην ολομέλεια, εδώ, όταν ρωτήθηκα για το Euro. Είπα ότι θα το πάρει η Πορτογαλία, ήδη από όταν ήταν να προκριθεί από τους οκτώ στους τέσσερις. Ήταν απλά Φερνάντο Σάντος! Έργο Φερνάντο Σάντος, καθαρά. Χρειάζεσαι βέβαια και τύχη για να πάρεις ένα ευρωπαϊκό, αλλά έδειχνε ότι η ομάδα ήταν πάντα έτοιμη να κάνει αυτό που έπρεπε. Να πάρει το αποτέλεσμα, να το κρατήσει, σωστή τακτικά, να κρατήσει το μηδέν».
Ο «Ζαγόρ», πριν γυρίσει στην Ελλάδα για την ΑΕΚ το 2000, φόρεσε τη φανέλα της ομάδας που πέρυσι τρέλανε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Η Λέστερ κατάκτησε την Premier League και έκανε πολλούς να παραμιλούν. «Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για κάτι εξαιρετικά σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς ότι άντεξε τόσες αγωνιστικές με ομάδες πραγματικά μεγαθήρια», τονίζει ο «αρχηγός» και απαντά στο αν θα μπορέσουμε ποτέ να δούμε μια αντίστοιχη Λέστερ στην Ελλάδα. «Κακά τα ψέματα, οι ελληνικές ομάδες θέλουν και σταθερές διοικήσεις προκειμένου να κάνουν κάποια βήματα. Αν εξαιρέσεις μάξιμουμ έξι ομάδες στην Ελλάδα, οι υπόλοιπες έχουν αστάθεια κι αυτό δεν ξέρω που θα οδηγήσει. Βλέπουμε φαινόμενα κάθε χρόνο που το αποδεικνύουν. Μεγάλες ομάδες είτε να πέφτουν κατηγορία, είτε να έχουν οικονομικά προβλήματα. Το έχω βιώσει κι εγώ και μπορώ να καταλάβω πώς είναι τα πράγματα. Όσοι είναι απ΄έξω, νομίζουν ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Δεν είναι. Για αυτό είπα και όλα αυτά πριν για τον Ιβάν Σαββίδη. Είναι ένα δώρο για τον ΠΑΟΚ, το οποίο το έψαχνε πόσο καιρό και του ήρθε ξαφνικά. Ήταν τεράστια κίνηση».
Κλείνοντας, πριν πάει να ψηφίσει, αναφέρθηκε στην νέα προσπάθεια που γίνεται στην Εθνική Ελλάδας: «Δεν θα πω επιβάλλεται, απλά πρέπει να γίνει διαγραφή στο μυαλό και παντού της προηγούμενης προκριματικής πορείας. Η καινούργια προσπάθεια ξεκίνησε σε καλό δρόμο, αλλά πρέπει να κρατάμε χαμηλά τη μπάλα. Έχουμε δύο δύσκολα ματς μέσα στις Βρυξέλλες και τη Βοσνία. Δεν τελείωσε κάτι, αυτός ο όμιλος είναι λίγο περίεργος. Οι ομάδες που είναι αουτσάιντερ μπορούν να κάνουν ζημιές. Κακά τα ψέματα, τα φαβορί είναι τρία, η Ελλάδα, το Βέλγιο και η Βοσνία. Είμαστε όλοι με την Εθνική!»
O Ζαγόρ στην έδρα του, στον... ξεχωριστό αυτό αγωνιστικό χώρο που αποφάσισε να «κατέβει», μετά το κρέμασμα των παπουτσιών του. Πορεύεται ωστόσο με τις ίδιες αρχές. Με το κεφάλι ψηλά, με πάθος και ειλικρίνεια, αφοσιωμένος 100% στην «ομάδα» και τους στόχους της.
Ο πρώην αρχηγός της Εθνικής και του ΠΑΟΚ έκανε ένα διάλειμμα από το βαρύ πρόγραμμά του για να μας μιλήσει για τον «δικέφαλο» και τον Ιβάν Σαββίδη, το ελληνικό ποδόσφαιρο, την ομάδα του 2004 αλλά και το έργο του στην Ευρωβουλή και τον τρόπο που δουλεύει για τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών!
Το ταξίδι για ένα δύσκολο τετραήμερο στο Στρασβούργο είχε ξεκινήσει. Εκλογή προέδρου για το Ευρωκοινοβούλιο, γαρ. Στο αεροδρόμιο, συνέβη κάτι που πλέον αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας του Ευρωβουλευτή Θοδωρή Ζαγοράκη. Να τον σταματούν, δηλαδή, για μια φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο. Δύο μέρες μετά, μέσα το επιβλητικό κτήριο Louis Weiss, συνέβη το ίδιο. Ο «Ζαγόρ», σε ένα από τα διαλείμματα του, χαμογελαστός και με έναν αέρα που σε κάνει να καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για ένα άτομο που βγήκε από κάποιον κομματικό σωλήνα, δεν αρνήθηκε τη φωτογραφία σε έναν από τους πολλούς που το βλέπουν στους διαδρόμους και θυμούνται το έπος της Πορτογαλίας. Τον φέρνουν στο μυαλό τους με τη γαλανόλευκη και το περιβραχιόνιο, να σηκώνει την κούπα ως MVP στην μεγαλύτερο ομαδικό επίτευγμα του ελληνικού αθλητισμού.
«Κρατάει ακόμα το 2004. Γιατί εμένα δεν με βλέπουν μόνο ως πολιτικό, αλλά σαν έναν άνθρωπο, ο οποίος ήρθε για να πρεσβεύσει τη χώρα του και αυτό κάνω. Πρώτον πρεσβεύουμε τη χώρα μας και από εκεί και πέρα είμαστε σε τομείς που μπορούμε να αποδώσουμε και μπορούμε να κάνουμε ουσιαστικά πράγματα. Έτσι πορεύομαι κι εγώ», τονίζει ο αρχηγός. Χαλαρός και έξω καρδιά, ένας περίπατός του μέχρι το καφέ των Ευρωβουλευτών μπορεί να κρατήσει αρκετή ώρα, καθώς θα τον σταματήσουν πολλοί για να μιλήσουν μαζί του.
Για τον ΠΑΟΚ, για την Ελλάδα, για τα τρέχοντα ζητήματα της Ευρώπης. Εκείνος θα τους αντιμετωπίσει πάντα με χαμόγελο, χωρίς προσποιήσεις. Στην καριέρα του, άλλωστε, δεν διακρίθηκε για τις ντρίμπλες, αλλά για την ουσία του παιχνιδιού του.
Ο Ζαγοράκης φυσικά δεν ταξιδεύει στο Στρασβούργο ή τις Βρυξέλλες για να βγάλει φωτογραφίες ή να πιάσει την κουβέντα. Το έργο του στο Ευρωκοινοβούλιο είναι σημαντικό, εστιάζοντας φυσικά στο κομμάτι που έμαθε να λατρεύει σε όλη του τη ζωή: Τον αθλητισμό. Είναι άλλωστε και ο τρόπος που τον βοηθάει να χαλαρώσει. Είτε παίζοντας μπασκετάκι με άλλους στις Βρυξέλλες, είτε παρακολουθώντας ποδόσφαιρο. Ενίοτε, παίζοντας κιόλας. Για καλό σκοπό. Ο πρώην μέσος του ΠΑΟΚ κατανοεί το πώς το ποδόσφαιρο μπορεί να λειτουργήσει ως ένα κοινωνικό εργαλείο, ως ένας τρόπος να προσφέρει αχτίδες ελπίδας σε ανθρώπους που βιώνουν αρκετές δυσκολίες.
Τελευταία, αγωνίστηκε μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη απέναντι στην Εθνική ομάδα Αστέγων. «Αυτό το κάναμε και το κάνουμε κατά κόρον και σαν ομάδα του 2004. Ο αγώνας με τους αστέγους ήταν μια πρωτοβουλία του προέδρου, ο οποίος έχει μια ευαισθησία σε αυτές τις ευπαθείς ομάδες. Αγαπάει τον αθλητισμό, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ. Ήταν μια πρωτοβουλία όλου του κόμματος και δεν το συζητάμε ότι με το που μου το είπαν, κατέβηκα κι εγώ να πάρω μέρος».
Όσον αφορά τους πρώην συμπαίκτες του από το 2004; «Υπάρχουν παιδιά και έχουμε συχνή επικοινωνία και είμαστε πάντα όλοι μαζί, ο καθένας είναι κοντά στον άλλον. Αυτό είναι ό,τι πιο υγιές υπάρχει και έτσι θα πρέπει να είναι οι ομάδες. Εμείς δεν είμαστε κλειστό κλαμπ, είμαστε όλοι μαζί, γιατί μιλάμε και για παιδιά από πριν, αλλά και παιδιά που έπαιξαν μαζί και συναντήθηκαν μετά το 2004». Πρόσφατα, υπήρξε ένα κάλεσμα του Πρωθυπουργού προς τα παιδιά της ομάδας εκείνης, τα οποία είναι αλήθεια ότι δεν έχουν αξιοποιηθεί όπως θα μπορούσαν μετά το κρέμασμα των ποδοσφαιρικών τους παπουτσιών. «Ναι, αλλά ποτέ δεν είναι αργά», συμπληρώνει ο Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
Η δουλειά του Ευρωβουλευτή, μολονότι ίσως δεν είναι κατανοητή από πολλούς, κρύβει αρκετές προκλήσεις. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης είναι βασικό μέλος στην επιτροπή πολιτισμού και παιδείας, δίνοντας κυρίως το βάρος στα θέματα του αθλητισμού. Είναι επίσης μέλος στην επιτροπή εσωτερικής αγοράς και προστασίας του καταναλωτή, η οποία έχει σημαντικό βάρος και νομοθετικό έργο. «Δίνουμε κυρίως βάρος στον αθλητισμό σε επίπεδο υποδομών, όχι τόσο στον επαγγελματικό, ο οποίος λόγω και του αυτοδιοίκητου επαφίεται μόνο σε επιμέρους πράγματα», μας λέει χαρακτηριστικά. «Προσπαθήσαμε και μέσω του Erasmus + να δοθούν περισσότερα χρήματα για πρότζεκτ που αφορούν τον αθλητισμό, το κυνηγήσαμε και με άλλους ευρωβουλευτές και αυξήθηκε η χρηματοδότηση». Ο 45χρονος είναι επίσης και Γραμματέας στην διακοινοβουλευτική ομάδα που έχει δημιουργηθεί με ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό. Κάνουν εκδηλώσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα και γενικά κυνηγούν τα θέματα του αθλητισμού, όπως το ντόπινγκ, το ποδόσφαιρο και τα ζητήματά του. Ανά δυο-τρεις μήνες γίνεται μια μεγάλη εκδήλωση, στην οποία έχει σημαντικό ρόλο.
Ένα από τα οράματα του Ζαγοράκη είναι να αναβαθμίσει τα εργασιακά δικαιώματα των αθλητών. Έχει κάνει μια σημαντική προσπάθεια γύρω από αυτό, καταθέτοντας και σχετική γραπτή ερώτηση, έτσι ώστε να βοηθήσει ανθρώπους που ασχολούνται επαγγελματικά με τον αθλητισμό, αλλά είναι ακάλυπτοι από παντού. «Συνήθως δίνεται βαρύτητα στους 100 που είναι αστέρες, αλλά υπάρχουν εκατομμύρια αθλητών που στερούνται βασικών δικαιωμάτων, ασφαλιστικά για παράδειγμα ή συνταξιοδοτικά. Και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο επαγγελματικός αθλητισμός έχει προβλήματα, κυρίως σε ομοσπονδίες και σε σπορ εκτός ποδοσφαίρου και μπάσκετ, η κατάσταση είναι δραματική».
Δουλεύοντας με τη συνεργασία της FIFpro και του See you Athletes, ο Ζαγοράκης και οι συνεργάτες του έχουν χαράξει μια πορεία έτσι ώστε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό επίπεδο να υπάρξουν επίσημες κινήσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ασχολείται παράλληλα με θέματα προαθλητικού ελέγχου, έτσι ώστε να συμβάλει στην βελτίωση των ελέγχων σε νεαρούς αθλητές που έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές να παίζουν με τη ζωή τους, καθώς και γενικότερα με τις υποδομές. Πέτυχε από την πρώτη στιγμή χρηματοδότηση ως προς αυτές, ωστόσο, επειδή πλέον η οδηγία είναι να μην δίνονται χρήματα σε «white elephants», γίνεται προσπάθεια στο πλαίσιο ευρύτερων πρότζεκτ που αφορούν τον πολιτισμό, να ενταχθεί και ο αθλητισμός ώστε να επωφεληθεί σε επίπεδο υποδομών.
Κάπως έτσι κινείται λοιπόν τα τελευταία χρόνια η ζωή του Θοδωρή Ζαγοράκη. Τι είναι όμως πιο δύσκολο; Τα αποδυτήρια ή τα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου; «Κοίταξε, η δυσκολία είναι πάντα ανάλογη με το χώρο. Και τα αποδυτήρια δεν είναι εύκολος χώρος. Είναι πολύ δύσκολα, γιατί καλώς ή κακώς στη ζωή έτσι είναι τα πράγματα. Πολλοί νομίζουν ότι τα αποδυτήρια είναι κάτι το απλό, αλλά αν έχεις να κάνεις με 30 άτομα και πόσες χιλιάδες κόσμου, δεν είναι έτσι. Τα έδρανα στην αρχή ήταν όντως κάτι περίεργο και πρωτόγνωρο για μένα.
Όμως και με τη βοήθεια των συνεργατών μου εδώ, νομίζω ότι μπήκα γρήγορα στο κλίμα. Είχα βάλει στόχους, για την ολοκλήρωση των οποίων είμαστε σε καλό δρόμο και τους υλοποιούμε, όντας ενεργοί σε αυτό που κάνουμε και θα μείνω σε αυτό που είπα και πριν. Εδώ πρεσβεύουμε τη χώρα μας. Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις που γίνονται στην Ελλάδα νομίζω ότι εδώ δεν έχουν χώρο, γιατί όλοι έχουμε έναν κοινό στόχο και έναν κοινό σκοπό». Αυτό είναι κάτι που φαίνεται στις διαπροσωπικές του σχέσεις με τους υπόλοιπους Ευρωβουλευτές. Μακριά από μικροπολιτικές και παιχνίδια εξουσίας, ο Ζαγοράκης είναι πάντα ο εαυτός του και δεν έχει λόγο να κινηθεί διαφορετικά.
Πρόσφατα, κυκλοφόρησαν κάποια σενάρια που ήθελαν τον Ιβάν Σαββίδη να επιθυμεί την επιστροφή του πρώην πρόεδρου του ΠΑΟΚ για τη στελέχωση της διοίκησης. Ο Ζαγοράκης όμως δεν είναι άνθρωπος που έχει μάθει να αφήνει δουλειές στη μέση. Αφιερώνεται με πάθος στους στόχους του, προκειμένου να τους φέρει εις πέρας, έχοντας το «εμείς» σε πρώτο πλάνο. «Καταρχήν είμαι εδώ. Θα είμαι, πρώτα ο Θεός, για άλλα δυόμιση χρόνια. Οπότε δεν τίθεται ούτε καν σκέψη για τέτοια αλλαγή», μας είπε αρχικά, ενώ όταν ρωτήσαμε αν σκέφτεται την πιθανότητα... μεταγραφής σε ελληνικά βουλευτικά έδρανα απάντησε: «Όχι. Αρκετές φορές πήρα το ρίσκο και είπα ότι "εγώ αυτό δεν το κάνω", αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα φέρει η ζωή. Ούτε στην πολιτική. Ποτέ δεν πρέπει να λέει κανείς ποτέ για κάτι, αυτό διδάσκουμε και στα παιδιά μας. Όμως σου λέω τώρα ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση επιστροφής ούτε στη διοίκηση, όπως είπες πριν, ούτε στην Ελλάδα για πολιτική. Είμαι εδώ ψυχή τε και σώματι, γιατί έχουμε υποχρέωση απέναντι στους Έλληνες να φέρουμε εις πέρας αυτό που μας έστειλαν εδώ να κάνουμε. Και νομίζω ότι από τη ζωή μου σαν αθλητής έδινα πάντα το 100%. Αυτό έκανα πάντα και αυτό θα κάνω».
Μοιραία η κουβέντα πέρασε λοιπόν στον ΠΑΟΚ. Δεν ήταν δα και δύσκολο. Στο Ευρωκοινοβούλιο είναι συχνές οι ποδοσφαιροκουβέντες, τόσο ανάμεσα σε Έλληνες και Κύπριους Ευρωβουλευτές, όσο και με ξένους. Κυρίως όταν έχουν απέναντί τους έναν πρωταθλητή Ευρώπης. Υπάρχει επίσης αρκετά σημαντικό κομμάτι των ανθρώπων που εργάζονται εντός του κτηρίου, που είναι Έλληνες και με ιδιαίτερη προτίμηση στον δικέφαλο!
Ο Ζαγοράκης ήταν εκείνος που πίστεψε τον προπονητή Βλάνταν Ίβιτς και τον πρότεινε για την Κ-20. Η στήριξη του Σαββίδη δείχνει το σωστό της σκέψης του, ενώ για τον ίδιο η εμπιστοσύνη στους προπονητές αποτελεί μονόδρομο επιτυχιών. «Είναι επιλογή του κυρίου Ιβάν ο Βλάνταν Ίβιτς, εγώ απλά είπα την άποψή μου. Ότι μπορεί να κάνει κάτι καλό, όπως και πολλά παιδιά που ήταν τότε στον ΠΑΟΚ. Ξαναλέω όμως ότι ήταν απόφαση Ιβάν Σαββίδη. Τον στήριξε και πρέπει να γίνεται αυτό. Νομίζω ότι η κίνηση που έκανε να τον στηρίξει και να τον κρατήσει ήταν σωστή. Και να σου πω και κάτι; Μόνο έτσι, με πίστη, μπορεί να δούμε έργο σε ομάδες από τους ανθρώπους που τις οδηγούν, δηλαδή τους προπονητές. Κι αν δεν στηριχθούν, αν δεν έχουν τη διοίκηση πίσω τους, τότε δεν γίνεται δουλειά. Καμία ομάδα δεν μπορεί να έχει μέλλον εξαρτώμενη μόνο από ένα αποτέλεσμα».
Όσον αφορά τον μεγαλομέτοχο του «δικεφάλου», είχε μόνο καλά λόγια να πει: «Αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ υπάρχει ένας άνθρωπος που έχει δώσει, δίνει και θα δώσει πολλά. Και αυτό δεν το λέω σε καμία περίπτωση για να ωραιοποιήσω καταστάσεις. Λέω κάτι που το βλέπω καθημερινά, φαίνεται από τις πράξεις του. Νομίζω ότι το μόνο που μπορώ να πω για τον Ιβάν Σαββίδη είναι πως οι προθέσεις του είναι για το καλό του ΠΑΟΚ. Στα τεσσεράμισι χρόνια η ομάδα έχει κάνει βήματα. Δύο φορές έπαιξε στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, έφτασε στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ, έπαιξε σ’ έναν τελικό κυπέλλου. Ο κόσμος καλώς ζητάει ακόμη περισσότερες επιτυχίες, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πρώτος απ’ όλους ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης θέλει να κάνει τον ΠΑΟΚ πρωταγωνιστή σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πρώτος αυτός λυπάται και στεναχωριέται, πολύ περισσότερο από πολλούς άλλους. Κι αυτό κάτι δείχνει...».
Τι γίνεται όμως με το ελληνικό ποδόσφαιρο; Ρωτήσαμε τον Θοδωρή Ζαγοράκη αν φοβήθηκε πραγματικά για μια περίπτωση Grexit, καθώς και για τις συνέπειες που μπορεί να είχε αυτό. «Θα έλεγα ότι ήταν αρκετά πολιτικό το θέμα. Έφτασε σε ένα σημείο που δεν σου κρύβω ότι ανησύχησα ότι μπορεί να πάρουν άσχημη τροπή τα πράγματα και πραγματικά αν γινόταν κάτι αρνητικό, δύσκολα θα είχε γυρισμό. Μπορεί να νομίζουμε ότι κάποια πράγματα είναι εύκολα και επανέρχονται εύκολα. Αλλά από αυτά που είδα, που ξέρω και μαθαίνω, πιστεύω ότι θα ήταν οι επιπτώσεις τραγικές για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Νομίζω ότι τώρα υπάρχει μια ισορροπία, τα πράγματα βαίνουν, από ό,τι βλέπω, καλύτερα. Θα γίνουν και οι διαδικασίες οι νόμιμες για την Ομοσπονδία και ελπίζω επιτέλους να μπει το νερό στο αυλάκι.
Είναι επιτακτική ανάγκη να μπουν σε τάξη τα πράγματα, γιατί σε κανέναν δεν άρεσε αυτό που συμβαίνει. Θέλω να πιστεύω ότι άμεσα θα γίνουν όσα πρέπει και θα επανέλθει η αξιοπιστία, η οποία κακά τα ψέματα είχε χαθεί και βλέπετε τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματα. Τα βλέπετε καλύτερα απ' όλους και βλέπω ότι τα γράφετε κιόλας. Οπότε γνωρίζουμε το τι γίνεται και τι θα γίνει αν επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό και μπουν σε μια σειρά».
Παράλληλα, τόνισε ότι βλέπει ένα πρωτάθλημα με μεγαλύτερο ανταγωνισμό: «Η αλήθεια είναι ότι τώρα, από αυτό που βλέπουμε, γιατί όλοι τώρα που είμαστε από έξω κρίνουμε από αυτό που βλέπουμε, ο ανταγωνισμός είναι μεγαλύτερος, άσχετα με το αν κάνουν γκέλες κάποιες ομάδες. Είναι πιο έντονος ο ανταγωνισμός, ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει γκέλα με τη Κέρκυρα, ο ΠΑΟΚ να φέρει ισοπαλία μέσα στη Βέροια. Αρέσει αυτό στον κόσμο και βλέπεις ότι γίνεται μια αλλαγή προς το σωστό τρόπο».
Οι ποδοσφαιρικές συζητήσεις συχνά επανέρχονται και στην ολομέλεια. Είναι πλέον χαρακτηριστικό φαινόμενο η χρησιμοποίηση φράσεων βγαλμένων από την ποδοσφαιρική ορολογία, όπως «πάμε να παίξουμε φουλ επίθεση», στην πολιτική καθημερινότητα. Καμιά φορά, κατά τη διάρκεια μεγάλων διοργανώσεων, ανοίγονται και σχετικοί διάλογοι. Όπως έγινε στο Euro, το οποίο κατάκτησε ένας άνθρωπος που ο Ζαγοράκης γνωρίζει πολύ καλά. «Το είπα στην ολομέλεια, εδώ, όταν ρωτήθηκα για το Euro. Είπα ότι θα το πάρει η Πορτογαλία, ήδη από όταν ήταν να προκριθεί από τους οκτώ στους τέσσερις. Ήταν απλά Φερνάντο Σάντος! Έργο Φερνάντο Σάντος, καθαρά. Χρειάζεσαι βέβαια και τύχη για να πάρεις ένα ευρωπαϊκό, αλλά έδειχνε ότι η ομάδα ήταν πάντα έτοιμη να κάνει αυτό που έπρεπε. Να πάρει το αποτέλεσμα, να το κρατήσει, σωστή τακτικά, να κρατήσει το μηδέν».
Ο «Ζαγόρ», πριν γυρίσει στην Ελλάδα για την ΑΕΚ το 2000, φόρεσε τη φανέλα της ομάδας που πέρυσι τρέλανε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Η Λέστερ κατάκτησε την Premier League και έκανε πολλούς να παραμιλούν. «Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για κάτι εξαιρετικά σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς ότι άντεξε τόσες αγωνιστικές με ομάδες πραγματικά μεγαθήρια», τονίζει ο «αρχηγός» και απαντά στο αν θα μπορέσουμε ποτέ να δούμε μια αντίστοιχη Λέστερ στην Ελλάδα. «Κακά τα ψέματα, οι ελληνικές ομάδες θέλουν και σταθερές διοικήσεις προκειμένου να κάνουν κάποια βήματα. Αν εξαιρέσεις μάξιμουμ έξι ομάδες στην Ελλάδα, οι υπόλοιπες έχουν αστάθεια κι αυτό δεν ξέρω που θα οδηγήσει. Βλέπουμε φαινόμενα κάθε χρόνο που το αποδεικνύουν. Μεγάλες ομάδες είτε να πέφτουν κατηγορία, είτε να έχουν οικονομικά προβλήματα. Το έχω βιώσει κι εγώ και μπορώ να καταλάβω πώς είναι τα πράγματα. Όσοι είναι απ΄έξω, νομίζουν ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Δεν είναι. Για αυτό είπα και όλα αυτά πριν για τον Ιβάν Σαββίδη. Είναι ένα δώρο για τον ΠΑΟΚ, το οποίο το έψαχνε πόσο καιρό και του ήρθε ξαφνικά. Ήταν τεράστια κίνηση».
Κλείνοντας, πριν πάει να ψηφίσει, αναφέρθηκε στην νέα προσπάθεια που γίνεται στην Εθνική Ελλάδας: «Δεν θα πω επιβάλλεται, απλά πρέπει να γίνει διαγραφή στο μυαλό και παντού της προηγούμενης προκριματικής πορείας. Η καινούργια προσπάθεια ξεκίνησε σε καλό δρόμο, αλλά πρέπει να κρατάμε χαμηλά τη μπάλα. Έχουμε δύο δύσκολα ματς μέσα στις Βρυξέλλες και τη Βοσνία. Δεν τελείωσε κάτι, αυτός ο όμιλος είναι λίγο περίεργος. Οι ομάδες που είναι αουτσάιντερ μπορούν να κάνουν ζημιές. Κακά τα ψέματα, τα φαβορί είναι τρία, η Ελλάδα, το Βέλγιο και η Βοσνία. Είμαστε όλοι με την Εθνική!»