Πολιτική δημοκρατία και ελευθερία χωρίς οικονομική δημοκρατία, δεν μπορεί να υπάρξει, για να μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας. Όταν το 1% των Ελλήνων κατέχει το 56,1% του εθνικού πλούτου και όταν το 10% κατέχει περίπου το 87%, δηλαδή όταν υπάρχει οικονομική ολιγαρχία, δεν μπορεί φυσικά να υπάρξει πολιτική δημοκρατία, παρά μόνο πολιτική ολιγαρχία. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό, ούτε κανένας άλλος. Όλοι αργά ή γρήγορα συμμορφώνονται με αυτή την πραγματικότητα, διαφορετικά θα βρεθούν εκτός συστήματος.
Μην κρυβόμαστε. Άρχουσα τάξη στην Ελλάδα είναι το 10% με ηγετική ελίτ το 1%. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι αυτή η ολιγαρχία δεν έχει εθνικές και πατριωτικές αναφορές. Είναι σάπια, παρασιτική και διεφθαρμένη, δίνοντας το παράδειγμα σε όλο το κοινωνικό σώμα. Εμείς όλοι οι υπόλοιποι, δηλαδή το 90% που κατέχουμε το 13% του εθνικού πλούτου, είμαστε μόνο για να φυτοζωούμε, να ανησυχούμε για το έθνος και την ιστορία και να συντηρούμε την άρχουσα τάξη. Αποτελούμε απλά το ντεκόρ και τη νομιμοποίηση του συστήματος.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της διεθνούς εταιρίας αναλύσεων Wealth-X και της ελβετικής τράπεζας UBS με τίτλο «World Ultra Wealth Report 2014″, μέσα στο 2014 αυξήθηκαν οι Έλληνες που έχουν καθαρή περιουσία άνω των 30 εκατομμυρίων ευρώ, από 505 άτομα σε 565, ενώ η περιουσία όλων αυτών των 565 ατόμων, αυξήθηκε, μέσα στην κρίση του 2014, κατά 10 δισεκατομμύρια ευρώ (ή 27,4 εκατομμύρια την ημέρα!!!) και από 60 δις ανέβηκε στα 70 δις, δηλαδή σχεδόν κοντά στο μισό ΑΕΠ της χώρας!!!
Δεν μας νοιάζει που κάποιοι Έλληνες είναι πλούσιοι, μας νοιάζει όμως πολύ το ότι θέλουν να εξουσιάζουν το πολιτικό σύστημα και ταυτόχρονα να κάνουν όλους εμάς τους υπόλοιπους να νομίζουμε ότι έχουμε δημοκρατία, ενώ η ζωή μας εξαρτάται από τη βούλησή τους. Το μόνο που μας έχουν παραχωρήσει είναι απλά το δικαίωμα να ψηφίζουμε τα κόμματα που οι ίδιοι δημιουργούν, προβάλουν και συντηρούν.
Αυτή η κατάσταση θα μπορέσει να αλλάξει μόνο από τη στιγμή που ο λαός φτιάξει μόνος του και ελέγχει μόνος του το καταστατικό του, δηλαδή το Σύνταγμά του. Δυστυχώς όμως, το ελληνικό Σύνταγμα ήταν πάντα και εξακολουθεί να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του πολιτικού προσωπικού, το οποίο μάλιστα τώρα ετοιμάζεται να το αναθεωρήσει ξανά, σύμφωνα με τα συμφέροντα της πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας και τις εντολές της τρόϊκας.
Στην αρχαία Αθήνα αντιστοιχούσαν 4 δούλοι σε κάθε πολίτη, σήμερα αντιστοιχούμε 9 δούλοι σε κάθε πολίτη του πιο πάνω 10%. Η διαφορά του τότε με το σήμερα είναι ότι τότε οι σκλάβοι γνώριζαν ότι ήταν σκλάβοι, σήμερα αντίθετα πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι. Επομένως είμαστε ακυρωμένοι, χωρίς να ξέρουμε το γιατί.