Είσαι single και σε έχει πιάσει κατάθλιψη; Δε φταίει η τύχη σου γιατί είναι δική σου επιλογή. Ακόμα και ασυνείδητη.
Eλεύθερα κορίτσια που ανησυχούν ότι θα μείνουν στο... ράφι.
"Φοβάμαι ότι θα μείνω μόνη στη ζωή!". Αυτό μου είπε πρόσφατα μια φίλη μου και με έβαλε σε πάρα πολλές σκέψεις. Ο τίτλος φυσικά αφορά και τους άνδρες. Ναι ναι, κι εσείς φλερτάρετε με αυτό το σενάριο! Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι του χρονικού του ραφιού.
Η εν λόγω φίλη είναι 33 (να τα λέμε κι αυτά), κι όμως, έχει μια πολύ μεγάλη ανησυχία ότι δεν θα βρει ποτέ ένα ταίρι της προκοπής για να συμπορευτούν σ’αυτό το ανηφόρι που λένε ζωή. Πού οι εποχές που στα 25 είχες γνωρίσει τον πατέρα των παιδιών σου, το στυλοβάτη του σπιτιού σου, τον παππού των εγγονιών σου, αυτόν που θα του γκρινιάζεις μια ζωή τέλος πάντων; Στην εποχή της γρήγορης κατανάλωσης, τα cheeseburgers (άνευ πίκλας παρακαλώ) κρατάνε περισσότερο από τη μέση σχέση και προσφέρουν μεγαλύτερη ηδονή (με πετύχατε σε εποχή που ψάχνω το ιδανικό burger, συγνώμη).
Και τώρα θα φορέσω το ταγέρ του επαγγελματία και θα σας πω αυτό που είπα και στη φίλη μου. "Η ζωή σου στέλνει κάθε φορά αυτό που αντέχεις". Ξέρω, θα πείτε για τα κλισέ και τα τσιτάτα (που κι εγώ κοροιδεύω, μην νομίζετε) αλλά είναι τεράστια αλήθεια. Η άποψή μου είναι ότι πάντα εσύ επιλέγεις, έστω και υποσυνείδητα, ακόμα και τη μοναξιά σου. Θεωρώ πολύ χαζό να πιστεύουμε ακόμα στα ‘τυχερά’ και οι σχέσεις είναι ΛΟΤΤΟ. Άσε μας αγάπη μου. Δηλαδή όσοι δεν έχουν ρέντα, ξεχάστε και σχέσεις και παντρειές και προκοπή εν γένει.
Eλεύθερα κορίτσια που ανησυχούν ότι θα μείνουν στο... ράφι.
"Φοβάμαι ότι θα μείνω μόνη στη ζωή!". Αυτό μου είπε πρόσφατα μια φίλη μου και με έβαλε σε πάρα πολλές σκέψεις. Ο τίτλος φυσικά αφορά και τους άνδρες. Ναι ναι, κι εσείς φλερτάρετε με αυτό το σενάριο! Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι του χρονικού του ραφιού.
Η εν λόγω φίλη είναι 33 (να τα λέμε κι αυτά), κι όμως, έχει μια πολύ μεγάλη ανησυχία ότι δεν θα βρει ποτέ ένα ταίρι της προκοπής για να συμπορευτούν σ’αυτό το ανηφόρι που λένε ζωή. Πού οι εποχές που στα 25 είχες γνωρίσει τον πατέρα των παιδιών σου, το στυλοβάτη του σπιτιού σου, τον παππού των εγγονιών σου, αυτόν που θα του γκρινιάζεις μια ζωή τέλος πάντων; Στην εποχή της γρήγορης κατανάλωσης, τα cheeseburgers (άνευ πίκλας παρακαλώ) κρατάνε περισσότερο από τη μέση σχέση και προσφέρουν μεγαλύτερη ηδονή (με πετύχατε σε εποχή που ψάχνω το ιδανικό burger, συγνώμη).
Και τώρα θα φορέσω το ταγέρ του επαγγελματία και θα σας πω αυτό που είπα και στη φίλη μου. "Η ζωή σου στέλνει κάθε φορά αυτό που αντέχεις". Ξέρω, θα πείτε για τα κλισέ και τα τσιτάτα (που κι εγώ κοροιδεύω, μην νομίζετε) αλλά είναι τεράστια αλήθεια. Η άποψή μου είναι ότι πάντα εσύ επιλέγεις, έστω και υποσυνείδητα, ακόμα και τη μοναξιά σου. Θεωρώ πολύ χαζό να πιστεύουμε ακόμα στα ‘τυχερά’ και οι σχέσεις είναι ΛΟΤΤΟ. Άσε μας αγάπη μου. Δηλαδή όσοι δεν έχουν ρέντα, ξεχάστε και σχέσεις και παντρειές και προκοπή εν γένει.
Αν λοιπόν δεν προκύπτει σχέση της προκοπής, είναι επειδή ΔΕΝ ΘΕΣ. Γουστάρεις ίντριγκες ή, σε απλά ελληνικά, την ησυχία σου. Και είναι οκ να περνάς καλά και μόνος αρκεί να μην γκρινιάζεις που δεν έχεις έναν άνθρωπο να του γκρινιάζεις (inception). Οι ουσιαστικές σχέσεις θέλουν και δουλειά, και θέληση, και ελάττωση του Εγώ (ειδικά αν εσύ το έχεις με τη σέσουλα). Και φυσικά, αν σου γίνεται έμμονη ιδέα το όλο θέμα,μπλοκάρεις το καλό το πράμα. Αυτό που λένε για θετική ενέργεια… αλήθεια είναι.
Κι αν μείνω μόνος/η; Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί;
Εγώ έχω πολλά ωραία παραδείγματα που δεν έκαναν οικογένεια, ούτε βρήκαν ένα σύντροφο σταθερά στο πέρασμα του χρόνου, αλλά μια χαρά περνάνε. Σημασία έχει να ακούς καλά τον εαυτό σου και να μην προσπαθείς να γίνεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι.
Θα κλείσω με ένα επίκαιρο ρητό. "Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο".