Ας μην ψάχνουμε “βαθυστόχαστες αναλύσεις” και περίπλοκες αιτίες που οδήγησαν στην απόφαση τοποθέτησης του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου στη θέση Επιτρόπου -πιθανότατα στον τομέα Μετανάστευσης- της Κομισιόν. Όπως πάντα, στην Ελλάδα τέτοιες αποφάσεις λαμβάνονται με κριτήρια πρωτίστως “εσωτερικής πολιτικής” σκοπιμότητας!
Η απόφαση για τον Αβραμόπουλο “κλείδωσε” την Πέμπτη στη συνάντηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Και οι δυό τους δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις με τον Αβραμόπουλο. Ο πρώτος τον θεωρεί έναν υπολογίσιμο αντίπαλο στο μικροκομματικό εσωκομματικό “παιχνίδι” της ΝΔ. Δεν του “συγχωρεί” ότι δεν στηρίζει με νύχια και με δόντια τις κυβερνητικές επιλογές . Τον “υποψιάζεται” για τις καλές σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Βενιζέλος; Ούτε να τον ακούσει. Η “κόντρα” τους ξεκίνησε από την διεκδίκηση του υπουργείου Εξωτερικών στην οποία κέρδισε ο Βενιζέλος. Οι “διπλωματικές” πρωτοβουλίες και κινήσεις του Αβραμόπουλου μέσα από το ΥΠΕΘΑ εκνεύριζαν τον αντιπρόεδρο που δεν χρειάζεται και πολλές αφορμές για να σε κατατάξει στους εχθρούς του.
Συνεπώς και οι δύο “είδαν” στην τοποθέτηση Αβραμόπουλου στη θέση του Επιτρόπου την ευκαιρία να τον “ξεφορτωθούν” για να το πούμε ωμά.
Γιατί δέχτηκε ο Αβραμόπουλος;
Εκείνος θεωρεί την εξέλιξη θετική. Ή έτσι θέλει να το πιστεύει. Πιθανότατα να δικαιωθεί, γιατί τον Αβραμόπουλο μπορούμε για πάρα πολλά να τον κατηγορήσουμε, όχι όμως για έλλειψη πολιτικού ενστίκτου. Ο πολιτικός που ο Πάγκαλος είχε χαρακτηρίσει “κύριο τίποτα” έχει αποδειχτεί ότι γνωρίζει όσο κανένας άλλος για το πως μπορείς να επιβιώνεις στην πρώτη γραμμή ακόμη κι αν κάνεις λάθος επιλογές.
Ο Αβραμόπουλος θεωρεί ότι η “μετακόμιση” στις Βρυξέλλες γίνεται στην καλύτερη δυνατή στιγμή. Είναι κοινό μυστικό ότι παρά την επιμονή της κυβέρνησης να μας πείσει ότι ζούμε ένα διαρκές…succes story η πραγματικότητα είναι δραματικά διαφορετική. Και μπορεί οι ζέστες του καλοκαιριού να έχουν επιβάλλει την καθιερωμενη κάθε χρόνο “εθνική σιέστα”, το φθινόπωρο όμως δεν είναι μακρυά. Και πιθανότατα δεν θα έχει πρωτοβρόχια αλλά σφοδρές καταιγίδες! Πέντε χρόνια κρίσης την οποία πληρώνουν μόνο οι πολίτες από την μεσαία τάξη και κάτω είναι πάρα πολλά. Αποτελέσματα δεν έχουν υπάρξει και νέα μέτρα είναι σχεδόν βέβαιο ότι έρχονται. Συνεπώς ακόμη και κοινωνική αναταραχή δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Για να μην πάμε μακρυά, αλλά να παραμείνουμε στον χώρο της Εθνικής Άμυνας ,την ευθύνη του οποίου έχει ο κ. Αβραμοπουλος. Αυτά που ετοιμάζονται είναι δραματικά. Αν για παράδειγμα εφαρμοστεί ο νέος υπολογισμός για τα εφάπαξ των στρατιωτικών από 1-1-2015, είναι μάλλον βέβαιο ότι μέχρι τα Χριστούγεννα όποιος κι αν είναι ΥΕΘΑ θα …ψάχνει να βρει …που πήγε το στράτευμα. Οι παραιτήσεις θα είναι κάτι παραπάνω από …μαζικές.
Τα όσα συμβαίνουν γενικότερα στις ΕΔ με θέματα που έχουν να κάνουν με διαθεσιμότητες, συντηρήσεις και άλλα σχετικά δεν μπορούμε δημοσίως να τα πούμε, αλλά άπαντες γνωρίζουμε.
Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που στην ευρύτερη περιοχή μας μυρίζει μπαρούτι.
Συνεπώς δεν πρέπει να προκαλεί σε κανέναν έκπληξη η εκτίμηση ότι ο Αβραμόπουλος ίσως να βλέπει και σαν ευκαιρία την “μετάθεσή” του στις Βρυξέλλες. Αντικείμενο για να ενισχύσει το προφίλ του θα έχει. Ο τομέας της μετανάστευσης έχει μεγάλο “ελληνικό ενδιαφέρον” κι αν κάνει δουλειά θα πιστωθεί το αποτέλεσμα.