Στον Ευαγγελισμό
άφησε την τελευταία της πνοή, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρο το ελληνικό
θέατρο.
Η 83χρονη
Αντιγόνη Βαλάκου μία από τις σημαντικότερες πρωταγωνίστριες της ελληνικής
δραματικής σκηνής του θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου, απεβίωσε τα
ξημερώματα στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν την τελευταία εβδομάδα.
Η σπουδαία
ηθοποιός γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα και σε ηλικία 16 ετών πήγε στην Αθήνα.
Την περίοδο που σπούδαζε στις δύο τελευταίες τάξεις του γυμνασίου, παράλληλα,
φοιτούσε και στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα.
Στη σκηνή
εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1946, με τον θίασο του «Ρεαλιστικού Θεάτρου» του
Αιμίλιου Βεάκη στο έργο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Περγιάλη, στο ρόλο της
Τριανταφυλλιάς. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με τον θίασο της Κατερίνας και
αργότερα με τον θίασο Μανωλίδου - Αρώνη - Χατζίσκου (1951 - 1952).
Τα επόμενα χρόνια
προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους στο
«Χειμωνιάτικο παραμύθι» του Σαίξπηρ, στο «Δρόμο του ποταμού» του Μόργκαν, στο
«Άνθρωπος του διαβόλου» του Μπέρναρντ Σο και στην «Κολόμπ» του Αρνούιγ.
Το 1955,
συνεργαζόμενη με το Θέατρο Εθνικού Κήπου, υποδύθηκε την Οφηλία στον «Άμλετ» του
Σαίξπηρ.
Επανεμφανιζόμενη
στο Εθνικό Θέατρο συνέχισε τις θεατρικές της επιτυχίες ως «Μαίρη Γουώρεν» στη
«Δοκιμασία» του Άρθουρ Μίλερ, στα «Στρατηγήματα εραστών» και ως Ισμήνη στην
«Αντιγόνη» του Σοφοκλή.
Από το φθινόπωρο
του 1956 υπήρξε πρωταγωνίστρια του θιάσου Κώστα Μουσούρη, διακρινόμενη ως «Άννα
Φρανκ» στο ομώνυμο έργο.
Εκτός, όμως, του
θεάτρου, έλαβε μέρος και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες όπως «Οι
ουρανοί είναι δικοί μας», «Ο δρόμος με τις ακακίες», «Γκόλφω» κ.ά.
Το 1958 τιμήθηκε
με το θεατρικό έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη.